| |
Smoesjes en uitvluchten
De corruptie zit in onszelf,
in hogere dimensies van ons eigen wezen.
Het is goed mogelijk dat jij, toen je het spel binnenkwam, direct doorhad dat er iets
verschikkelijk mis is met deze schepping. Misschien huilen baby’s daarom wel zo hard. En
als er iets heel erg mis is met een schepping, dan is er altijd een niveau waarop een
schepper of een schepperscollectief (spelontwerpers) verantwoordelijk kan worden gehouden
voor deze schepping.
Aangezien jij een valsspeler bent net als ik en iedereen om ons heen, ben je begonnen de schuld
buiten jezelf te zoeken. Je bent hier omdat je wegloopt voor verantwoordelijkheid en de
medereizigers op jouw levensweg delen die eigenschap met jou. Nu is de tijd om de woorden
wij zijn allen een opnieuw te bekijken. Ja, we zijn allen een in dit spel, maar niet in
de betekenis die lichtdelen van onszelf er hardnekkig aan geven. We zijn allemaal luie valsspelers die
hun scheppingen de rug hebben toegekeerd zodra het mis ging. We lieten ze gewoon
achter en stonden toe dat het leven dat erin achterbleef elkaar en zichzelf ging
consumeren, waardoor de Grote Draak kon ontstaan. Dat moeten we hier leren begrijpen:
de gevolgen van onze daden.
Gedurende jouw incarnaties kan je voelen dat je onvolledig bent en daar moet je wat mee
doen. Als je op zoek gaat naar een zielemaatje die jou in dit leven volledig kan maken,
dan zit je op de verkeerde weg en zal je keer op keer teleurgesteld worden. Je bent op
zoek naar delen van jezelf, andere fragmenten van JOU, en je kunt geen sjamaan inhuren
om die voor jou te vinden, of een ander die jou kan geven wat jij vanbinnen niet kunt
vinden. Je moet het zelf doen.
Het spel staat je toe een leider te volgen. Dan vind je corruptie en de afwezigheid van
veel zaken zoals liefde, vertrouwen, werkelijk begrip en communicatie. Het spel staat ook
toe dat je gewoon blijft zitten waar je zit. Je geeft je macht weg terwijl jouw angst
groeit en jij je misschien heel verlaten voelt.
Het gaat er niet om dat wij hier leren in het stof te bijten of te zeggen hoeveel spijt
we overal van hebben. Het gaat erom dat we onze ogen openen en onszelf verbonden leren
zien met alle delen van onszelf en elkaar door alle dimensies heen in dit spel. En als
je voelt dat die verbindingen zwak zijn of afwezig, dan zou je kunnen werken aan de
schepping van die brug tussen de fysieke en niet-fysieke delen van jezelf.
Het plan is om jezelf bij elkaar te rapen, te verbinden en te herenigen. Elk deel van jou
is verantwoordelijk voor een deel van jouw schepping. Als er een brug is ontstaan met
niet-fysieke delen van jezelf, dan moet de aandacht van jouw incarnatie blijven uitgaan
naar wat er hier in deze derde dimensie gebeurt.
Je bent hier niet om jouw lichaam achter te laten en naar de vijfde dimensie te vluchten.
Als je dat doet, heb je nog steeds geen respect voor de laagste dimensies getoond en zal je
de corruptie van de schepper in jou en diens gebrek aan verantwoordelijkheid regelrecht
mee terug nemen als het spel ophoudt. Je zult dan de levensboeken van jouw incarnaties
lezen op alle niveaus en begrijpen dat je jouw kaartje terug naar huis nog steeds niet
hebt gevonden.
De grootste fout die we hier maken als luie onverantwoordelijke scheppers is dat het niet
gaat om het herkennen van de intense corruptie. Dat ziet een kind ook. Corruptie komt
altijd buitensporig naar buiten in de laatste fase van elk Spel op een manier die je
niet kan negeren, zelfs als je dat zou willen. Wat er echt toe doet is onze reactie
op het Duister en onze bereidheid het te onderzoeken, te begrijpen, in te zien hoe het
is ontstaan, opdat we die corrupte gedachtevormen kunnen helen.
Als we de moed hebben de parasiet in ons te herkennen en recht in de ogen te kijken, dan
kunnen we begrijpen dat we niet hier zijn om er met zijn allen tegen te vechten of hem
te vermoorden of isoleren. Als we ons kunnen verbinden met delen van onszelf uit hogere
dimensies zonder de laagste dimensies te verachten, kunnen we onze gedachtevormen als
scheppers genezen. Zo kunnen we een eind maken aan de corruptie, het kwaad, virusen en
parasieten in de buitenwereld. We zullen dat alles niet langer manifesteren. We zullen
verantwoordelijke scheppers zijn die niet proberen weg te lopen als het fout gaat.
Als we weer eens met elkaar op de vuist gaan, wat we al heel vaak hebben gedaan in vele
andere versies van dit Spel, dan zullen we elkaar daarna opnieuw ontmoeten in een volgend
Spel in een ander Tijdperk tijdens de volgende gelegenheid om tot het besef te komen
dat de Grote Draak waar we hier steeds tegen vechten onze eigen schepping is.
We zijn niet hier om het Kwaad in de Spiegel
te omarmen, te helen of te vergeven,
maar om te begrijpen hoe wij het onbedoeld hebben geschapen.
Het is onze schepping, al hadden we niet kunnen voorzien
hoe het buiten proporties zou groeien.
Dan kunnen we onszelf vergeven.
Je speelt hier het Spiegelspel.
|
|