Mensenofferaars, deel 6f
Ritueel offeren als scheppingsdaad:
Mithras en de stier

Over geen enkele oer-godheid is zo veel geschreven en gespeculeerd als Mithras. Dat komt omdat hij een lange tijd en op veel plekken is vereerd, maar er geen teksten van de ondergrondse rituelen zijn gevonden. Een theorie claimt dat de geheime kennis uit mysteriescholen van verschillende culturen allemaal hun oorsprong hebben in deze oude geloofsgemeenschap. De sekte uit Iran, waar de naam Zoroaster aan is verbonden, zou zijn aangepast aan gelovigen in het gebied dat nu Turkije heet, en aan het Romeinse imperium.

Mithras die de stier verslaat gaat terug naar een Zoroastrische mythe, waarin Mithra als schepper optreedt. De weg van de ziel werd gezien als een ascensie, een hemelvaart, door planetaire sferen, als een ladder met treden van metaal die correspondeerden met hemellichamen. De eerste trede was van lood, verbonden met Saturnus. De hoogste trede is van goud en staat voor de Zon. De ziel kan worden bevrijd als hij door de zonnepoort, de Golden Gate, de weg kan vinden naar de grenzeloze hemelen.

Hier zit het idee achter dat je na je dood een gids nodig hebt, die je al tijdens je leven moet hebben omgekocht of ingehuurd. Zelf kan je die weg niet vinden. Inwijdingsrituelen in mysteriescholen zouden je stapje voor stapje informatie geven over deze weg naar boven. Let wel, leven en dood in de eeuwig doorgaande tijd zijn cycli die zichzelf steeds herhalen. Het einddoel moet zijn dat jouw ziel de planetaire sferen helemaal kan verlaten. Dit is vergelijkbaar met het Boeddhistische rad van incarnatie waar je jezelf van los moet maken.

Het is mogelijk dat mysteriescholen met al hun graden of treden naar boven hun volgelingen bedonderen met het doorgeven van zogenaamd exclusieve informatie over de weg van de onsterfelijke ziel door die Gouden Poort. Als ze echt over die geheime kennis zouden beschikken, waren ze zelf allang weggeweest. Praatjes over bijzondere kosmische gebeurtenissen die maar eens in de zoveel tijd plaatsvinden zijn ook oud, evenals sensationele verhalen over poorten die open zullen gaan.

Een ander vermoeden is dat men verloren kennis probeert terug te vinden. Men zoekt naar sleutels, onder andere in het DNA van slaven met een bronverbinding, om een weg uit de materie te kunnen forceren. Men is op zoek naar informatie daarover. Het goud waar alchemisten mee bezig zijn heeft te maken met het inbreken in steeds hogere frequenties, en uiteindelijk de hoogste trede van die ladder. Dit gaat niet over het maken van goud in de materie.

Mithra of Mithras

Romeinse soldaten baden tot Mithra. Hij wordt vereenzelvigd met de zon en treedt op als redder en begeleider van de ziel. Dit is een van hun gebeden:

In beide levens,
Bescherm ons in onze beide levens,
O Mithra, Heer van weidse graslanden;
In dit leven dat aards is
En het leven dat spiritueel is.

De Nimrud Dagh tekst spreekt over Apollo-Mithras-Helios-Hermes als namen voor dezelfde godheid. Er zijn teksten die aangeven dat de juiste bloedlijn de enige garantie is om in paradijselijke oorden te belanden. Gewoon een eerlijk integer mens zijn, daar heb je helemaal niks aan en een mens met goede bedoelingen die anderen wil helpen ten koste van zichzelf is alleen maar belachelijk. Juist offeren is belangrijk, maar het juiste DNA leidt je na jouw dood met zekerheid naar jouw god.

Daarom hecht de elite zo veel belang aan DNA-onderzoek en het gesleutel aan DNA. Men beschouwt het niet als een gebrek aan natuurlijke manifestatiekracht wanneer men niet in staat is om perfecte biologische lichamen te manifesteren. Perfectie kan worden bereikt met oplappen en jatwerk op alle mogelijke manieren. Dat noemt men geen valsspelen. Het gebruik van de bouwstenen van de aarde, al dan niet levend, is normaal. Alles is toegestaan, want het behoort aan de stam.

De Noorse Stig Wikander schreef Der arische Männerbund, Het Arisch Broederschap, studies over de Indo-Iranese taal en godsdienstgeschiedenis (1938). Voor het schrijven van dit boek had hij oude teksten bestudeerd, die waren geschreven in het Sanskriet en Avastan, de liturgische taal van het Zoroastrisme, een godsdienst uit Iran gebaseerd op de leer van Zoroaster. Toen hij zijn resultaten over de taal bekend maakte, beweerde hij dat achter het taalgebruik een dodencultus schuil ging. De kenmerken van deze cultus zijn het vereren van de doden, orgiastische offerfeesten, geheime legerorganisaties, en een positeve houding ten opzichte van het duister en de demonische krachten van het leven.

Deze beschrijving is maar ten dele correct. De dodencultus moet worden geplaatst in de complete cyclus van leven en dood, in de analemma van opkomst en ondergang, de Moebiuslus van groei, bloei, verval, rust en wedergeboorte die door bevruchting moet plaatsvinden. De vruchtbaarheidsrituelen van het voorjaar horen bij dezelfde cyclus.

Een positive houding naar bevruchting en groei in de lente vinden wij normaal. Dezelfde waardering voor verval als onderdeel van dezelfde - voor hen heilige - cyclus begrijpen wij niet. Wij slaven zijn sufferds die van de lente houden en zich dan willen voeden met opbloeiende krachten, maar die niet willen begrijpen dat dood en verval de achterkant van dezelfde medaille zijn.

De cultus van Mithras wordt vaak beschreven als een zonnecultus, wat ook een eenzijdige nadruk legt op een deel van de cyclus. Er is een zon en een maan. Licht en duister. Mannelijk en vrouwelijk. Positief en negatief.

Alle rituele offerfeesten worden gevolgd door maaltijden. Ritueel slachten of geslacht worden betekent het teruggeven van energie en bouwstenen aan de goden om de nieuwe schepping door wederopstanding mogelijk te maken. Eten, groeien en helen is een kant van het eeuwigheidssymbool. De lichtzijde. Verval, het ritueel uit elkaar halen van een lichaam dat wordt teruggegeven aan de godheid is de andere kant. Het duister. Van de ritueel geslachte mensen en dieren is een deel voor de godheid en een deel voor zijn aardse volgelingen.

De moderne stripfiguur Superman zou zijn gebaseerd op de figuur van de godheid Mithras. Hij heeft buitenaardse eigenschappen en kracht, kennis over holografische technologie (= het scheppen van simulaties, manifestaties op het vlak van de materie) uit de astrale wereld achter de sluier; hij draagt de kleuren rood en blauw en heeft een cape.

Er zijn verslagen van zieners die beschrijven hoe de S van superman veel voorkomt op het etherische vlak. Het is een soort brandmerk dat aangeeft aan wie het vee of de slaaf toebehoort, in het Engels een ownership signature genoemd. Vrijwel niemand heeft door dat het dragen van dergelijke etherische stempels normaal is en dat mensen etherisch zijn gebrandmerkt.

Wachters en wachtwoorden

Wie sterft en in de Matrix naar het hiernamaals reist komt wachters tegen. Soms zijn het dieren zoals wolven, honden, raven. Soms is het een veerman. Soms zou je het juiste antwoord moeten weten op vragen om goed terecht te komen. Orphische kleitabletten uit de vierde eeuw voor Christus geven dergelijke goede antwoorden door aan ingewijden. Als je die niet hebt en je komt een wachter tegen, dan heb je mooi pech gehad.

De ziel is onsterfelijk. Dat staat vast voor de stamleden. Wie een eervolle dood sterft op het slagveld komt als krijger-soldaat altijd goed terecht. Wie sterft door ziekte of ouderdom heeft die garantie niet. Dat is dus geen goed einde, maar wie tijdens zijn leven op de juiste manier heeft geofferd aan de goden, staat er weer beter voor. Het doorlopen van inwijdingsriten vergroot ook de kans op een goede afloop. Dat mag je tenminste hopen, anders heb je je goed laten belazeren door veel geld te betalen voor de volgende stap omhoog in het broederschap waar je je enthousiast laat vernederen als het ritueel dat van je verlangt. Maar de beste garantie is toch wel een bloedverwantschap met de goden, of in moderne termen, wanneer het DNA van de voorvaderlijke goden of Nefilim door jouw aderen stroomt.

Woorden als goed, slecht, licht en duister ontlenen hun betekenis dus aan het wereldbeeld van de gebruikers van die woorden. Wat gewone mensen goed of slecht noemen, is helemaal niet goed of slecht in de ogen van de mensenofferaars.

Op universiteiten worden discussies gevoerd over de vraag waarom er zo veel oorlogen zijn gevoerd, omdat het voeren van oorlog toch wel serieuze ethische problemen oplevert. Anders gezegd, omdat je andere mensen moet vermoorden en jezelf voorhouden dat het een heldendaad is. Maar voor de oerkrijger is het vermoorden van mensen die geen lid van de stam zijn inderdaad een heldendaad. Bouwmaterialen teruggeven aan de goden. De cyclus bestendigen.

Het sluiten van een vredesverbond met een tegenstander is juist een teken van zwakte. Dit verklaart waarom bij festiviteiten en feestmaaltijden tussen twee stammen die een vredesverdrag hadden afgesloten, het festijn alsnog kon eindigen in een bloedbad omdat de ene partij toch maar had besloten de mannelijke vijanden te vermoorden, hun vrouwen in te pikken en hun kinderen op te eten dan wel tot slaaf te maken.


Mensenofferaars, 6g
De Kelten en hun Druïden

Home