| |
De Puzzelmethode
Wees gegroet,
medereizigers op deze levensweg vol illusies,
medespelers in dit bloedserieuze spel,
waarheidzoekers, schatgravers, vragenstellers!
Het is tijd voor echte gesprekken. Gesprekken die er echt toe doen, die ons losweken
uit oude patronen. Gesprekken die misschien wel een complete idioot van ons maken in de
ogen van de buitenwereld en misschien zelfs in de ogen van delen van onszelf; die een
nieuw licht werpen op vragen en antwoorden. Dit zijn gesprekken die het doodgewone,
alledaagse sensationeel kunnen maken. Het gaat hier over zelfgesprekken, die we
kunnen hebben binnen ons eigen multidimensionale zelf.
Hee, die melodie, welk lied is dat ook alweer? Ik zit op de scooter op weg naar
mijn werk en hoor een lied dat me heel bekend voorkomt. Ik heb het al lang niet meer
gehoord, maar opeens weet ik het. De Beatles. En als de tekst me te binnen schiet terwijl
ik onder de eikenbomen rijd, voel ik dat mijn kruin opengaat.
If there is anything that you want
If there is anything I can do
Just call on me, and I-ll send it along
With love, from me, to you!
Wow. Een boodschap van mijn hoger zelf naar mijn geincarneerde zelf. Overweldigend,
maar ook intiem. Dit is bekend gezelschap. Wij kennen elkaar...
Elke waarheidzoeker voert gesprekken binnen zichzelf en heeft connecties binnen zijn
eigen wezen, die hij vaak niet goed kan inpassen in de gebeurtenissen van zijn incarnatie.
Al die versplinterde delen van ons die wij hier hier bijeen MOETEN rapen zijn
informatiebronnen met hun eigen stem, hun eigen manieren van contact leggen en
communiceren. Als we geen contact willen met onze innerlijke leiding, komen we
niet gauw verder.
En daar kan je direct al de mist in gaan, met dat woord LEIDING. Er moet samenwerking
ontstaan en vertrouwen, en dat komt niet uit de lucht vallen. In de polariteit kan je
de houding aannemen dat het weinig nut heeft je bezig te houden met andere dimensies.
Je besluit je te richten op jouw incarnatie. Of jouw hoger-lager-denkpatronen staan
een goede samenwerking in de weg. Je verstoort een heldere communicatie door je te
onderwerpen aan subtiele werelden, omdat je denkt dat die verheven zijn. Laat dat nou
precies de gedachtevorm zijn waarmee ons schepperscollectief (dat zijn wij) heeft gewerkt.
Contact en innerlijke relaties
Jouw hoger zelf is feilbaar, niet perfect, en het zijn de hogere dimensies die de grote
collectieve schaduw in de laagste frequentiegebieden hebben gemanifesteerd. Als je gaat
begrijpen hoe de relatie met jouw hoger zelf in elkaar steekt, moet je ook nog bereid
zijn jouw hoger-dimensionale zelf te vergeven en een nieuwe vertrouwensrelatie op te
bouwen. Soms lijkt dat onmogelijk, maar wij zijn allen scheppers. Versplinterd, maar
ook tot wonderen in staat.
Wat betekenen de steeds zwaarder gepolariseerde gebeurtenissen in onze collectieve spiegel
in de buitenwereld? De planeet weerspiegelt het gepolariseerde gedrag binnen ons eigen
hoger zelf. Delen van onze interdimensionale persoonlijkheid zijn niet alleen onze
biologische incarnatie, maar ook onze intuitie, emoties, mentale vermogens, etherisch
lichaam, astrale zelf, voorouders, parallelle levens, engelen, god-schepper bewustzijn
en het bewustzijn dat het contact met de bron onderhoudt. Dat laatste ben ik de
spelontwerpers gaan noemen.
Zo werkt dit spel: al die delen van onszelf kunnen in relatie met elkaar uitersten kiezen,
elkaar belachelijk maken of frustreren, of leren samenwerken. We kunnen anderen verwijten
dat ze maar niet doorhebben hoe deze werkelijkheid in elkaar steekt. Het blijft oorlog
binnen jezelf en onszelf net zolang tot de juiste lessen zijn geleerd en wij balans
kunnen vinden.
Dat gebeurt eerst tussen bepaalde delen binnen ons. Denk aan wijze oudhollandse
spreekwoorden: verbeter de wereld, begin bij jezelf. Wat je zegt, ben je zelf. Wat
je anderen verwijt, ben je zelf. Wat je om je heen ziet, ben je zelf. Je kijkt naar
je eigen individuele of collectieve schaduw.
De sleutel tot vooruitgang is het durven leggen van bewust contact met een subtiel
deel van jezelf. Veel mensen leren bijvoorbeeld eerst op hun intuitie te vertrouwen
en doen dat heimelijk, zonder er met anderen over te praten, want ze willen vooral
niet onredelijk overkomen. Ze kunnen zich er opeens van bewust worden dat ze deze
informatiebron in de loop van hun leven hebben leren vertrouwen en op waarde schatten.
Er ontstaat een vruchtbare samenwerking. Vervolgens kan er helende energie van
vertrouwen en herinnering binnen groepen ontstaan en daarna binnen steeds
grotere collectieven.
Balans
Wij kiezen uitersten net zolang tot we dat niet meer doen en we een nieuw contact
een kans geven zich te ontwikkelen. Zo worden wij heen en weer geslingerd tussen de
polen, tot we een evenwicht vinden in dit briljante spel. Dat nieuwe evenwicht zorgt
niet voor stilstand, maar opent juist weer nieuwe wegen en communicatiekanalen. Het
proces herhaalt zich nu op een dieper en intenser niveau. Vele processen kunnen zich
tegelijkertijd afspelen en je kunt terugvallen.
Delen van ons storten zich ter aarde bij de gedachte aan een wezen uit een hogere dimensie,
zoals een engel of een god. Daarmee verstoren we een heldere communicatie binnen ons eigen
wezen. Kom laten wij aanbidden? Een schitterende redder uit den Hoge die moet afdalen
om ons zondaars te komen redden en te verlichten? Niks ervan.
In dit biologisch lichaam vinden we het heel gemakkelijk om onszelf te zien als
verslaafde prutsers, maar lijkt het bijna onmogelijk om de connectie met hogere
dimensies van ons eigen wezen te vertrouwen. Tijdens ons leven in een lichaam moeten we
leren de verantwoordelijkheid voor dit leven met waardigheid te dragen terwijl we de
vertrouwensrelatie met subtiele delen van ons eigen wezen verstevigen.
Ons wantrouwen is niet in de langzame dimensies, in de verste uithoeken van dit spel
veroorzaakt. Wij hebben niet in de
laagste dimensies voor mechanisatie en kunstmatig bewustzijn gekozen. Dat besluit is
op scheppersniveau genomen door onze eigen hogere zelven en daardoor zijn scheppingen
aangetast, zijn engelen gevallen, en kon er energiegebrek ontstaan, evenals de
ongekende en onbegrepen verdichting die we materie noemen.
Thuis
Dus, in zekere zin, zijn we helemaal niet zo ver van huis, jij en ik. We bevinden ons
precies daar waar we moeten zijn. We zitten hier niet, zoals ik aanvankelijk had
geconcludeerd, in het schuurtje in de achtertuin van een gestoorde gek! We begrepen
niet wat wij als scheppers fout hadden gedaan en zijn er mee akkoord gegaan om de
gevolgen van onze eigen gestoorde gedachtevormen te beleven door ze niet alleen te
manifesteren zoals gewoonlijk, maar er zelf ook in te gaan wonen.
Wij hebben zelf delen van ons goddelijk bewustzijn in deze verdichting geprojecteerd.
Nu leven we in onze eigen scheppingen. We ervaren hoe delen daarvan zonder ons toezicht en
wanneer wij onze energetische handen ervan af trekken, steeds dieper zinken en
vervallen tot steeds grotere verdichting: van licht gebrek, naar groot gebrek,
het ontstaan van brute energieroof (we begrepen echt niet wat dat was) en leven ten koste
van elkaar.
Wie is die schepper van dood en gebrek? Dat zijn wij.
De oorsprong van het duister
De belangrijkste vraag die we onszelf kunnen stellen in dit hologram is de vraag naar
de aard van het kwaad. We worden ermee geconfronteerd en we moeten niet alleen maar STOP!
roepen. Welke scheppers hebben dit gemanifesteerd? Hoe dan? Met welke intentie? Zoek
het antwoord op die Ene Vraag, en je komt uit bij de Hemelse
Vergissing waar die Grote Correctie voor nodig was.
Wij samen, wij allemaal, maken deel uit van die Grote Correctie, van dit universele
rehabilitatieprogramma. Wij zijn het probleem en we hopen ook de oplossing te zijn,
door collectief te leren begrijpen wat de verantwoordelijkheid van een schepper
inhoudt. Niemand van ons is onbelangrijk. We kunnen niet zo maar weglopen van
projecten die tegenvallen of die helemaal fout aflopen, zonder ons nog te bekommeren om
wat we dan achterlaten.
Wijzelf, de niet-corrupte delen van onszelf, hebben deze puzzelmethode bedacht.
In dit spel gaat iedere deelnemer op zijn eigen manier de mist in. Alle deelnemers
hebben een stukje van de puzzel, waardoor niemand naar huis kan zonder elkaar eerst
op waarde geschat te hebben; zonder eerst op waarde geschat te worden. Het is een
briljant spel.
Je herkent onze grootste fouten ongetwijfeld. We leggen de focus op wat anderen verkeerd
doen en maar niet willen begrijpen. Of we volgen anderen kritiekloos en gedachteloos.
Maar de onbewuste sukkels en de volgzame volgers zijn delen van ons eigen bewustzijn,
die rollen spelen in de spiegel.
Welk puzzelstukje heb jij? Zie jij de unieke puzzelstukjes die anderen in handen hebben?
Hoe meer onze focus ligt op wat anderen maar niet willen begrijpen, hoe meer puzzelstukjes
wij gewoon voorbij lopen op onze levensweg.
Wij zijn hier niet om het Duister te verpulveren en onschadelijk te maken.
Wij zijn hier niet om het Duister te omarmen en mee naar huis te nemen.
Wij zijn hier om te leren het Duister niet langer samen te manifesteren.
Laten we op zoek gaan naar ontbrekende puzzelstukjes
die verstopt liggen in elkaar en ... in het Duister.
25 december 2020
|
|