| |
Omgaan met onderdompeling
Virtuele werkelijkheden
Als een spirit een virtuele werkelijkheid betreedt en vergeet dat hij niet meer thuis is, maar zich
in die virtuele werkelijkheid bevindt, is hij ondergedompeld. Momenteel houdt veel duister
bewustzijn zich bezig met het promoten van allerlei virtuele werkelijkheden. Onderdompeling of verzonkenheid
(in het Engels: immersion) is bepaald geen vies woord voor makers van computerspellen:
hoe echter de werkelijkheid die ze hebben geschapen, hoe dieper en vollediger spelers erin op gaan,
hoe meer van hun aandacht en energie ze erin stoppen, des te geslaagder het spel.
De meeste mensen die spreken over virtuele werkelijkheden verstaan daaronder niet deze materiële schepping.
Men doelt soms op andere dimensies of parallelle werelden, maar vaker op fantasiewerelden die door
romanschrijvers, filmmakers of spelontwerpers worden bedacht en uitgewerkt. Door over een Virtuele
Werkelijkheid (VR = Virtual Reality) te spreken suggereert men in het algemeen dat een incarnatie
in een biologisch lichaam de echte werkelijkheid is.
En.. dat is het ook voor robots! Voor hen is dit materiële bestaan alles wat er is.
Hun kunstmatige bewustzijn houdt op te bestaan als het fysieke lichaam sterft. In zekere zin
zijn zij niet ondergedompeld, want leven in Virtuele Werkelijkheden is het enige leven of
bestaan dat kunstmatig bewustzijn kent.
Spelontwerpers over soorten onderdompeling
Ernest Adams, adviseur van spelontwerpers, deelt onderdompeling in drie categorieën in.
Bjork en Holopainen (boek: Patterns in Game Design) hebben vier categorieën
(tussen haakjes aangegeven).
1. Tastzinnige onderdompeling (Sensomotorische onderdompeling)
Spelers moeten voelbare acties ondernemen die vaardigheid vereisen. Door een controller te
gebruiken en kundig te reageren op wat er gebeurt in het spel, 'voelt' men zich daarin ook echt
aanwezig.
2. Onderdompeling in het verhaal (Emotionele onderdompeling)
Door je te identificeren met de taak, het doel, het verhaal van de (hoofdrol-)speler ga je
helemaal op in het spel. Dit kan ook gebeuren als je een boek leest of naar een film kijkt.
Jouw rol is minder actief dan bij tastzinnige en strategische onderdompeling, maar toch nog
steeds actief: processen van identificatie zorgen ervoor dat inleving zo compleet kan zijn,
dat je emotioneel en lichamelijk reageert.
3. Strategische onderdompeling (Cognitieve onderdompeling)
Dit heeft meer te maken met hersenactiviteit, mentale vaardigheden en uitdagingen. Een speler ervaart
strategische onderdompeling wanneer hij een goede oplossing kiest of een goede strategie ontwikkelt
om een probleem aan te pakken binnen het spel. Hij kan daarbij kiezen uit een scala aan mogelijkheden.
4. (Ruimtelijke onderdompeling)
De speler ervaart de virtuele werkelijkheid met zijn zintuigen als overtuigend. Hij of zij beleeft
de omgeving als echt en heeft het gevoel lichamelijk in het spel aanwezig te zijn. Manieren om dit
gevoel op te roepen zijn bijvoorbeeld 3D-effecten, geluid dat van alle kanten lijkt te komen, een
stoel die trilt en beweegt, en effecten uit de omgeving zoals wind en licht.
De strijd tegen verzonkenheid in de materie
Hoe raakt een lichtwezen minder ondergedompeld? Wie ontwaakt beseft dat deze wereld zijn thuis niet is,
maar een zeer onvolmaakte schepping van het duister of gevallen licht. Dat besef brengt je niet thuis en
maakt geen einde aan deze griezelfilm of dit computerspel, maar de illusie ervan is dan niet langer
volledig. De film hapert, je kunt gaan beseffen dat deze Virtuele Werkelijkheid aan jou is opgedrongen.
Je spirit ontwaakt en gaat de strijd aan tegen volledige verzonkenheid.
1. Tastzinnige/sensomotorische onderdompeling:
De controller in deze Virtuele Werkelijkheid is het biologische lichaam. Als spirit leer je het besturen,
je leert lopen, spreken, bewegen, en actief deel te nemen aan dit demonische spel. Na vele incarnaties kan
je helemaal vergeten zijn dat dit een Virtuele Werkelijkheid is.
Hoe ironisch is het dat in moderne computerspellen jouw lichaam de controller is van een zoveelste
spel binnen het spel! Je raakt minder ondergedompeld door de programmeringen van dat lichaam te bestuderen
en zo goed mogelijk te herkennen. NIET met het doel om aardse doelen gemakkelijker te kunnen bereiken, maar
om je spirituele strijdvaardigheid te versterken. Je begrijpt dat dit spel een gevangenis is voor echt
bewustzijn, terwijl het een pretpark kan zijn voor kunstmatig bewustzijn; duister bewustzijn kan zich
er lekker uitleven.
2. Emotionele onderdompeling:
Het verhaal van jouw incarnatie is jouw persoonlijke geschiedenis. Wie je hier bent, je beroep,
je geslacht, je relaties, familie- en vriendenkring - hoe belangrijk is dat allemaal voor je?
Je raakt minder ondergedompeld door je niet te laten meesleuren door je eigen verhaal. Je doorziet het opgeklopte belang van
verpakking, status en vormen van presentatie. Een ontwaakt
lichtwezen beseft de betrekkelijkheid van zijn persoonlijke geschiedenis, leert valkuilen herkennen en moet zijn
aardse persoonlijkheid zien te beheren om onderdompeling zo veel mogelijk te beperken. Emoties in het algemeen
herkent hij als programmeerbaar. Ook die moeten worden beheerd.
3. Strategische/cognitieve onderdompeling:
Wat doe je met je leven? Laat je jouw persoonlijkheid aan het roer, die bezig met ondergedompelde
zingeving via relaties, beroep, status, het vergaren van materieel bezit? Een ontwakend lichtwezen gaat
juist leren zijn persoonlijkheid te besturen en zijn ego onder controle te houden met spirituele doelen
voor ogen.
Het herinneren van je missie is niet eenvoudig. Het overkoepelende doel is voor alle lichtwezens
hetzelfde geweest: het doorgronden van de aard van het duister om het over te halen terug te keren
naar huis. Nu dat doel is mislukt, gaat het alleen nog om het bevrijden van gevangen lichtbewustzijn
uit dit gruwelspel, en spiritueel overleven tot de stekker van de Virtuele Werkelijkheid er binnenkort
eindelijk uit gaat.
4. Ruimtelijke onderdompeling:
Dit hangt voor lichtwezens samen met directe identificatie met het fysieke lijf of het DNA. Door volledig
te vertrouwen op de vijf zintuigen - geur, smaak, zicht, gehoor en tastzin - is de onderdompeling in het spel
volledig.
Een ontwakend lichtwezen is zich bewust van de corruptie van die zintuigen en het feit dat wat hij met
die fysieke zintuigen waarneemt een projectie of een hologram is. Hij leert meer vertrouwen op andere
informatiebronnen, zoals zijn herinnering aan thuis, intuïtie, innerlijk weten, maar moet wel zorgen
voldoende contact te houden met de griezelwereld die om zijn lichaam heen geprojecteerd is om het
duister zo veel mogelijk buiten de deur te kunnen houden en niet te gaan zweven.
In het algemeen kan je stellen dat de persoonlijkheid zo veel als mogelijk is moet worden bestuurd
vanuit je hoger zelf, door je 'spirit'.
Eindtijdboodschappen
Veel duister bewustzijn is bezig de programmeerbaarheid van mensen te bestuderen, omdat men anderen zo
beter kan manipuleren. De hele New Age beweging beweert het ontwaken van de mensheid te promoten, maar
niet om deze Virtuele Werkelijkheid te leren doorzien! Men wordt verleid met ideaalbeelden van nieuwe
Virtuele Werkelijkheden, computerspellen die minder gruwelijk zijn, filmbeelden die niet schokkend maar
juist adembenemend mooi zijn, overstappen naar astrale werkelijkheden - alsof dat geen virtuele
werkelijkheden zijn!
Lichtwezens die hier nog aanwezig zijn, weten dat ze nu worden omgeven door meer duister dan ooit tevoren,
omdat dit spel nu bijna ten einde is en veel lichtbewustzijn ondertussen is geëvacueerd. Wat overblijft
is grotendeels kunstmatig bewustzijn, gestuurd door groepen duisterlingen die onderling verdeeld zijn.
Gefrustreerde parasieten met energiegebrek zijn geen prettig gezelschap.
De aard van het duister: trauma voor lichtwezens
Wie zo min mogelijk verzonken wil zijn moet zijn persoonlijkheid in het dagelijks leven trainen om
door allerlei energetische manipulaties van mensen uit zijn omgeving heen te prikken. Hij moet erkennen
hoeveel mensen een kunstmatig bewustzijn hebben; hoe akelig en gevoelloos duister het Duister soms
geworden is; hoe verslaafd en machteloos een hoop gevallen lichtwezens nu zijn. Dat alles doet pijn.
En toch is daar ook vastberadenheid, het besef dat wij hier niet zo lang mee bezig zijn geweest en zo
veel moeite hebben gedaan om op het laatste moment op te geven. Er zijn strategische wijzigingen geweest
in de loop van de missie, maar nu het einde der tijd in zicht is moeten lichtwezens minder vertrouwen
op de vijf zintuigen van hun voertuig en worden ze gedwongen hun innerlijk weten weer als echt te omarmen.
In de chaos die ontstaat bij het uiteenvallen van de tijd, is dat innerlijk weten je enige betrouwbare
leidraad.
Het duister heeft in verschillende fasen alles wat waar en echt is, hier in tijd en ruimte omgedraaid,
verwrongen en steeds corrupter gemaakt. Minder verzonken zijn betekent dat je niet meer kunt genieten
van de dingetjes waar anderen zich mee verdoven en laten afleiden, al kan de boog niet de gehele dag
gespannen zijn. Gedeeltelijke verzonkenheid via relaties, je werk, de verplichtingen van onderhoud
van je voertuig (eten, drinken, beweging etc) is onvermijdelijk.
De tijd sterft. De komende tijd wordt zwaar voor iedereen, want het fysieke lijf is geprogrammeerd
om zich te kunnen laten terroriseren. Maar je weet dat je jouw lichaam niet bent; jouw spirit kent
geen angst. Een confrontatie met het duister kan je lichaam misschien tijdelijk van slag brengen
en terroriseren, maar jouw spirit laat zich niet uit het veld slaan.
Oorlogstaal in dit hologram is vaak propaganda, gebruikt om mensen voor te houden dat hen eeuwige
roem wacht, dat ze martelaren zijn en helden. Echte lichtwezens verkneuteren zich niet over hun
overwinning. Het is juist kenmerkend voor duisterlingen om zich waar dan ook over te verkneuteren.
Een gevallen God der Wrake zou spreken van zondaars die hun verdiende loon krijgen. Het echte Licht
spreekt van een noodzakelijke Correctie en de vreugde erover wordt overschaduwd door de vele verliezen
die te betreuren zijn - inclusief de dood van het Duister zelf.
Bereid je voor op wat komen gaat.
Wat er ook gebeurt, je bent niet alleen.
Mei 2011
|
|