Evolutie betekent uitsluitend stijgen in frequentie

Volgens sommige spirituele stromingen betekent bewust leven dat je altijd omhoog zult gaan in frequentie en dus steeds lichter wordt. Dat doe je door te leren de polariteit te ontstijgen. Evolutie en ontwikkeling wordt dan gelijk gesteld aan ascensie. "Leven in de polariteit" is voor sommigen een teken van gevallen zijn.


"De blauwdruk van de Tao heeft nooit voorzien
in verlagingen in bewustzijn
als methode om er iets bij te leren."
(SSOA, The Tao)

Evolutie houdt vrije wil in: bewustzijn kan dus zijn bewegingsrichting kiezen

In de tweede verzameling van perspectieven is vrije wil voorwaarde voor evolutie. Als bewustzijn in het geheel niet over een vrije wil kan beschikken, dan zijn we robots, machines die zonder eigen macht en verantwoording leven.

Wie ervoor kiest om ten koste van anderen te leven kan losgekoppeld raken van zijn bron en zal uiteindelijk niet meer in frequentie kunnen stijgen: je raakt verder van huis. Je kunt dat pad tijdelijk onderzoeken en er kan zo wel degelijk iets worden bijgeleerd; maar de meningen zijn verdeeld over de vraag hoe lang. Je zou een "point of no return" kunnen bereiken, of andere delen van die schepping in gevaar kunnen brengen en in je val meesleuren.

Vollgens de *Freedom Teachings kan bewustzijn zich door het proces van dimensionalisering fragmenteren en zich zo op een ordelijke manier in de tijd projecteren. Die fragmentatie is dus geen ongeluk. Bovendien wordt de illusie van tijd en ruimte door middel van polariserende krachten in stand gehouden en is polarisatie natuurlijke voorwaarde voor alle ervaring in een Tijdmatrix.
Evolutie is een proces waarbij bewustzijn zichzelf - weer op ordelijke wijze - bij elkaar raapt om terug te keren naar de bron, ook "thuis" genoemd.
Wanneer dit proces van jezelf bijeen rapen, frequenties verzamelen en regenbogen bouwen, wordt verstoord, dan duidt dit op de aanwezigheid van bewustzijn dat zichzelf heeft afgesneden van zijn bron en dus moet parasiteren op de levenskracht van anderen om te kunnen overleven.
In zo'n toestand zouden wij ons nu bevinden.

  Vier perspectieven op evolutiepaden

1. Spiritual School of Ascension: Geen evolutie, alleen schijnascensies

We bevinden ons in het duistere 'onbewuste' van de Grote Schepper die tot voor kort niet door zou hebben gehad wat er hier allemaal gebeurt.
Er hebben hier op aarde uitsluitend *schijnascensies plaatsgevonden, vaak zonder dat de zoeker naar verlichting dit zelf doorhad. Wat de geheime leringen van de mysteriescholen uit onze geschiedenis ascensie durven noemen, blijkt eerder een algemeen patroon van spiritueel verraad en valsspelen te zijn: een deel van het geheel of goeroe kan verder reizen naar een volgende dimensie, wanneer voldoende volgelingen bereid zijn om zijn zware ladingen en verdichting om te ruilen voor hun licht en voor hun ascensiesleutels. Zo zouden veel van onze voorouders die dachten oprecht aan hun evolutie te werken, zijn bedonderd, beroofd, ontploft, en nog verder gefragmenteerd.

Het algemene ascensiepatroon, sinds de aarde buiten de grenzen van haar Bron of Grote Centrale Zon terecht is gekomen, is geen echte ascensie geweest maar het scheiden van licht en duister, en schijnbaar verlicht worden door je schaduw te dumpen. De eerste oorzaak of het oorspronkelijke karma voor dit patroon is niet bekend of ontdekt.

2. Freedom Teachings : Het pad van vreugde en het pad van ellende

De Freedom Teachings zeggen dat alle scheppingen altijd worden gedragen in het bewustzijn van de Grote Schepper of Bron, maar dat vrije wil de mogelijkheid inhoudt om de illusie van afzondering te scheppen.
Wie zijn bronverbinding niet in gevaar brengt bewandelt de weg van ascensie, ook wel het pad van vreugde genoemd, waarbij je evolueert door frequenties te blijven verzamelen in elke dimensie van je wezen, waarna delen van jouw identiteit met elkaar kunnen versmelten en je zo een steeds ruimere identiteit opbouwt. Je kunt steeds vrijer door alle dimensies reizen; je zou dit dit het pad van uitbreiding van bewustzijn kunnen noemen.

Wie het pad van ellende, of het pad van inkrimping, blijft bewandelen eindigt in sterrenstof: dit is het Spacedust-path. Door jezelf van je bron af te snijden krijg je vanzelf eigenschappen van een piraat of zwart gat en moet je energie uit je omgeving betrekken of roven. Uiteindelijk consumeer je dan jezelf en elkaar en dit pad eindigt in vernietiging van de opgebouwde identiteit: ruimtestof of kosmisch as. Het betekent een terugkeer naar huis in de allerkleinste bouwsteen die nog bewustzijn kan dragen.

In onze tijdmatrix zijn er 'stairways to heaven' en 'wormholes to hell.' Het proces van zelfvernietiging kan nog worden gestopt wanneer er voldoende bewustzijn aanwezig blijft om te willen kiezen voor die weg terug naar huis middels ascensie. Wanneer het pad van consumptie ten koste van anderen al te lang bewandeld is, zal het DNA van zo'n levensvorm zodanig in verval raken dat herstel of regeneratie niet meer mogelijk is. Het bewustzijn vervalt tot een status van instinctieve overlevingsdrang waarbij nadrukkelijk moet worden opgemerkt dat intelligentie zich dan wel degelijk kan blijven ontwikkelen- maar dan rond de vraag hoe je slim een prooi kunt strikken, en niet langer rond de vraag hoe je in samenwerking met anderen terug kunt keren naar je Bron.

3. Matrix V:
Het pad van de slak, de snelle simultaanspeler en de niet-spelers

Volgens de auteur van het *Matrix-V materiaal spelen we hier een spel dat The Milky Way (Melkweg) heet. Incarneren in wat wij een menselijk lichaam noemen geeft niet aan wat voor soort speler je bent. Er zijn spelers wiens hoger zelf slechts een enkele incarnatie tegelijkertijd op aarde beleeft: de Sequentials of de Een-voor-eners. Deze hogere zelven werken in niet-fysieke dimensies met elkaar samen en aardse incarnaties zijn in staat om zich vorige levens te herinneren. Ze zijn al duizenden en duizenden jaren in dit spel aanwezig en evolueren bijzonder langzaam: het pad van de slak.

De Simultaanspelers zijn hogere zelven die vele incarnaties tegelijkertijd beleven. Dat wil zeggen dat ze op hogere niveaus van hun wezen zeer machtig zijn en over enorme hoeveelheden informatie kunnen beschikken. Deze hogere zelven zijn autonoom en vrij, al houden ze er wel van om elkaars aantekeningen te vergelijken en gegevens uit te wisselen. De meeste van hun incarnaties zijn echter niet in staat zich bij binnenkomst in het spel veel te herinneren. Afhankelijk van de opgedane ervaring in de honderden simultane incarnaties zullen een aantal incarnaties bewust verbinding krijgen met de informatie uit andere incarnaties van hun eigen hoger zelf, dus uit delen van hun eigen wezen, en dit als innerlijke leiding ervaren. Dit gebeurt tijdens de gevorderde incarnaties, de dominante incarnaties en de Final (Laatste) Incarnatie. Juist in de Eindtijd van het spel zijn veel van zulke incarnaties aanwezig. Dominantie is een innerlijke zaak van overheersing zonder dat er sprake is van tirannie: er ontstaat een soort piramide in bewustzijn en beschikbare informatie binnen de incarnaties van het hoger zelf of de bovenziel.

Tenslotte zijn er ook nog hogere zelven aanwezig die fysieke incarnaties op aarde niet aandurven. Als je die tegenkomt tijdens bijvoorbeeld astrale reizen, kunnen ze proberen je te intimideren. De Simultaanspelers zijn de meesters van het spel, maar de Sequentials met maar een incarnatie tegelijkertijd zijn ook veel verder gevorderd dan deze niet-spelers - en ze weten dat. Wanneer je dan ook laat merken niet onder de indruk te zijn van hun opgeblazenheid zullen ze je onmiddellijk met rust laten.

In het dagelijks leven kan je het platgetreden of Vlakke Pad bewandelen, waar je jezelf geheel met je lichaam en DNA indentificeert. De meer gevorderde incarnaties zullen de 'Rocky Road', het rotsachtige pad gaan kiezen, waardoor ze in spiritueel opzicht de ene uitdaging na de andere tegenkomen en in gaan zien dat de aard van het spel zelf niet te veranderen is; wel de manier waarop ze er zelf in staan.

4. Het pad van Pijn en Lijden, het pad van Dienstbaarheid en het pad van de Alchemist of Tovenaar (Kosmisch Bewustzijn/Paul Shockley; Carlos Castaneda/Juan Matus)

De alchemist of tovenaar bewandelt het snelste pad. Hij zit op de spirituele snelweg. Het tweede pad is van de dienaar, het pad van dienstbaarheid aan anderen. Het laatste en langzaamste pad is dat van het lijden: het uitleven, beleven en manifesteren van karma en alle niet-functionele patronen die er zijn. Dat is echt afzien.

Totale overgave aan het Goddelijke is een 'daad van alchemie'. Ook Castaneda beschrijft hoe het energieveld van de tovenaar als "leeg" kan worden waargenomen: de tovenaar wist zijn persoonlijke geschiedenis en geeft zich over aan de oneindigheid, the spirit, de duistere zee van bewustzijn.

Mensen bewandelen allemaal minstens twee van deze drie paden tegelijkertijd. Wie het pad van Lijden bewandelt kan daar zo pijnlijk vastlopen dat hij opeens overspringt naar het pad van de Alchemist en een snelle transformatie ondergaat.

Volgens het Grote Kosmische bewustzijn betekent het Engelse woord 'Man' (mens) in het Sanskriet 'Mind' of geest. De geschiedenis van de val van de mens is de geschiedenis van de val van de geest; en een ziel is een lager zelf of onderbewustzijn waar allerlei herinneringen van het zelf, afgescheiden van zijn bron, worden opgeslagen. Dat proces van individualisatie gaat net zo lang door tot de ziel er genoeg van heeft en besluit terug naar huis te keren.

Wie het pad van de illusie van afgescheidenheid niet bewandelt, verandert niet. Wie de Verloren Zoon gaat uithangen beleeft allemaal spannende avonturen en bouwt een Zelf op, een individualiteit die zich in de zonde kan wentelen als een hond in de modder, tot hij er genoeg van heeft en terug naar huis keert. Maar je moet wel uitgespeeld zijn, want die terugkeer naar huis betekent overgave aan het geheel, openstelling en het beschikbaar stellen van al jouw informatie aan het geheel. Als je daar nog niet aan toe bent zal je niet met het Goddelijke willen versmelten.

Wie te snel terug keert naar huis in overgave aan het goddelijke kan er achter komen dat hij een schijtert was en weinig interessante geschenken heeft aan te bieden. De grote piraat heeft een hoop verhalen te vertellen en veel geleerd, terwijl de volgzame dienaar eigenlijk niets heeft beleefd; hij is een saaie drol die terugkeert uit de modder, waar niemand op zit te wachten. Hij kan op weg terug naar huis besluiten weer rechtsomkeert te maken, om zich deze keer wat dieper en enthousiaster in de modder te wentelen.

Devolutie, zondeval of terugval
Home