Visies op bezetenheid
Deel 5: Bezetenheid van groepen of mensenmassa's

Massahysterie
MSI: Mass Sociogenic Illness
Verslagen uit heden en verleden
Choreomanie: de dansepidemie
Massahysterie Top Tien

Een enkele, machtige demon of astraal wezen kan honderden mensen tegelijkertijd in een toestand van bezetenheid vastgeketend houden. Er zijn in de geschiedenis veel gevallen van massa-bezetenheid opgetekend, waarbij groepen of enorme menigten afwijkend gedrag vertoonden. In het westen spreekt men van massahysterie, collectieve hysterie, collectief obsessief gedrag, massapsychose, collectieve wanen, collectief dissociëren. Leden van de menigte zijn dan tot dingen in staat, die ze in afzondering onder normale omstandigheden nooit zouden doen.

De moderne geestelijke gezondheidszorg heeft een mooie naam bedacht voor een vorm van massahysterie, waarbij mensen in een groep zich iets zo kunnen inbeelden, dat het werkelijkheid voor hen wordt. Bij deze Massahysterie of Groepshysterie is de uitleg dat er eigenlijk niets aan de hand is, maar dat een hele groep mensen gelooft, zich inbeeldt dat er wel iets aan de hand is. Het zit tussen de oren. Het gaat om de enorme kracht van suggestie. Jawel, deze uitleg wordt vaker uit de kast gehaald als dat zo uitkomt.

In Florida in 1992 kreeg een groep van 150 minder valide kinderen een lunchpakket. Een van de meisjes vond het niet goed smaken. Ze voelde zich misselijk en ging naar het toilet, waar ze moest overgeven. Andere kinderen begonnen ook te klagen over pijn in hun buik. Sommigen hadden hoofdpijn, voelden een tinteling in hun handen en voeten en kramp in hun maag. De begeleider was bang dat de lunchpakketten niet in orde waren en zei dat iedereen moest stoppen met eten.

Binnen 40 minuten waren 63 kinderen ziek. Meer dan 25 hadden overgegeven. De kinderen werden naar ziekenhuizen vervoerd. Maar binnen een uur was het leed geleden. Alle testen zowel op de kinderen als het voedsel konden niets afwijkends aan het licht brengen. De lunchpaketten waren ook elders uitgedeeld en daar was niets aan de hand.

De enige mogelijke verklaring voor moderne psychologen is dus, dat het meisje met haar suggestie dat er iets niet goed was, de rest van de groep heeft 'besmet'. Volgens de onderzoekers kunnen de symptomen die de kinderen beschreven alleen maar door zelfsuggestie zijn veroorzaakt.

Juni 1999, België
Honderden mensen, voornamelijk kinderen, werden ziek na het drinken van Coca Cola. Aangezien de analyse van de cola zelf niets ongebruikelijks aan het licht bracht, werd dit ook als een geval van massahysterie opgetekend.

2008, Tanzania
In een school vielen kort na elkaar ongeveer 20 meisjes flauw en verloren het bewustzijn. De anderen om hen heen die hier getuige van waren, begonnen luidkeels te snikken en gillend en krijsend door de school te rennen. In het verslag in de krant stond het commentaar van de schoolleiding: dit soort gebeurtenissen zijn hier heel gewoon.

1611, 1634, 1647 Frankrijk
Er zijn verschillende gevallen opgetekend van groepen nonnen in Frankrijk die door demonen werden bezeten. In Aix-en-Provence, Loudun en Louviers overkwam dat nonnen die de namen van de demonen waar ze door bezeten werden vaak konden noemen. Deze gevallen leidden tot rechtszaken waarbij iemand terecht stond op verdenking van tovenarij, die de demonen zou hebben opgeroepen.

India
Er zijn veel verslagen van uitdrijvingen die worden uitgevoerd door groepen monniken. Groepen specialiseren zich in het uitdrijven van bepaalde demonen door gelijkluidende tonen steeds weer te herhalen. Groepen bezetenen moeten om zich van al hun demonen te bevrijden, soms verschillende groepen monniken bezoeken.

China
Zang, een Chinese pyschiater, beschrijft dat er 4714 gevallen zijn behandeld in het ziekenhuis waar hij werkt. 52 daarvan betreffen een moord waarbij een vorm van bezetenheid gemoeid is. Zes van die 52 gevallen betreft hysterische bezetenheid van meerdere mensen tegelijkertijd, die samen iemand hebben vermoord omdat die persoon bezeten zou zijn door een kwade geest.

Eeuwen lang zijn gevallen van 'danszieke' menigten opgetekend. Soms stonden duizenden mensen tegelijk te dansen door de straten van hun stad en dan moet je niet denken aan een hossende menigte met carnaval. Nee, hun bewegingen waren ongecontroleerd en vreemd. Volwassen en kinderen deden mee. Ze dansten en dansten, soms met het schuim op de lippen, en ze konden niet stoppen. Ze hielden pas op als ze van pure uitputting neerstortten. En terwijl ze op de grond lagen gingen ze soms nog door met hun bizarre bewegingen.

Een dansmanie gedraagt zich als een virus. In 1374 brak zo'n dansziekte uit in Aken, Duitsland. De woeste menigte die door de straten danste en schreeuwde, bleek ook last te hebben van visioenen en hallucinaties. Met andere woorden: hun derde oog was massaal geopend, waardoor ze astrale dimensies in konden kijken.

Toen de pest in de middeleeuwen door Europa waarde, waren er uitbraken van de Johannesdans (St. John's Dance, chorea imagnativa aestimative). Mensen maakten ongecontroleerde exstatische lichaamsbewegingen. De mensen baden tot St. Vitus om genezing. Men geloofde dat muziek met zijn ordelijke structuur een helende werking kon hebben. De Johannesdansers evenals mensen met epilepsie werden in die tijd met muziek behandeld.

Een andere dansplaag ontstond in 1518 in Straatsburg, Frankrijk. Een vrouw begon onophoudelijk te dansen en er gingen steeds meer mensen meedoen. Bij dit zwaan-kleef-aan verhaal raakten uiteindelijk 400 mensen betrokken, die zich letterlijk dood hebben gedanst. Ze stierven aan een hartaanval of door uitputting. Ze moesten doordansen of ze wilden of niet.

Voor de Katholieke kerk was het geen mysterie wat deze mensen overkwam: ze waren allemaal bezeten door de duivel. Moderne verklaringen zijn MSI, dus je dooddansen door zelfsuggestie, of een bepaalde schimmel in het graan dat de mensen in die tijd aten.

(Bron: De Tien Meest Bizarre Gevallen van Massahysterie)

Nummer 1 in deze Top Tien is de zojuist besproken dansplaag in Strassbourg.

Op een goede tweede plaats komt de Penispaniek of Penishysterie, die overal ter wereld schijnt voor te kunnen komen. De meeste gevallen zijn opgetekend in Afrika en Azië. In 1967 was er een grote penispaniekepidemie in Singapore, waar duizenden mannen tegelijkertijd dachten dat hun penis aan het krimpen was of zelfs geheel aan het verdwijnen. Mannen kunnen zich serieus verwonden wanneer ze hun toevlucht zoeken tot naalden, vishaken, visdraad of schoenveters, om te voorkomen dat hun penis is zich geheel terugtrekt. De overheid voerde een massale campagne die benadrukte, dat het fysiek onmogelijk is dat een penis zich zo maar terug trekt in het biologische lichaam; en dat een penis ook niet zo maar in het niets kan verdwijnen. Nieuwsverslagen over de (zelf)verminkingen door mannen werden systematisch uit alle media geweerd.

De derde plaats is voor de Aapmens uit Nieuw Delhi in India, een wezen van ongeveer een meter twintig die mensen 's nachts aanviel en krabde. Hij had rode ogen en drie knoppen op zijn borst. Twee of drie mensen vonden de dood toen ze in paniek van een gebouw af sprongen of een trap afvielen. Men speculeerde dat het wezen een avatar van een Hindoegod moest zijn, of een plaatselijke versie van de Verschrikkelijke Sneeuwman, of een cyborg, een robot die kon worden uitgeschakeld door water te gooien op het schakelbord dat hij onder zijn harige borst verborg.

Het vierde geval van massahysterie werd veroorzaakt door het hoorspel War of the Worlds van Orson Welles in 1938. Mensen geloofden dat er werkelijk een buitenaardse invasie had plaatsgevonden. Er brak enorme paniek uit die de politie nauwelijks in bedwang kon houden, vooral in de straten van New York en New Jersey.

Op 5 staat een geval uit 1994, Californië: de giftige dame. Een kankerpatiënte kwam met borst- en buikpijn het ziekenhuis binnen. Toen er wat bloed bij haar was afgenomen hing er opeens een ammonia-achtige geur in de lucht en viel het ziekenhuispersoneel dat bij haar in de buurt was flauw. De vrouw stierf kort daarna. Tijdens het onderzoek kon geen gifstof of andere afwijking worden gevonden. Het geval is nog steeds een mysterie, maar de officiële diagnose is MSI.

Op zes staat een geval genoteerd uit Portugal. In een soapserie die erg populair was onder jongeren werd in een bepaalde aflevering een aantal van de hoofdrolspelers ziek. Kort daarna kregen meer dan driehonderd studenten op veertien verschillende scholen vergelijkbare symptomen: ze kregen huiduitslag, waren duizelig en hadden moeite met ademhalen. Een aantal scholen gingen zelfs dicht. De officiële verklaring was weer massahysterie.

De zevende plaats is voor een epidemie in een atelier van een grote textielfabriek in de Verenigde Staten in 1962. De naaisters raakten verdoofd, werden duizelig en misselijk en moesten overgeven. Het gerucht ging dat een mysterieus insect de boosdoener was, dat de dames beet en de symptomen veroorzaakte. Niemand heeft het beestje gezien, maar er werden wel 62 vrouwen ziek waarvan een aantal in het ziekenhuis kwam te liggen. Conclusie van de onderzoekers: MSI.

Op acht staat een heus wonder, alweer uit Nieuw Delhi: verdwijnende melk in Hindoe tempels. Dit verhaal begon op 21 september 1995. Een man in een tempel bracht melk als offer voor Ganesha, de Hindoegod met een olifantenslurf. Toen hij een lepel melk bij de slurf hield verdween de melk, alsof de godheid het opdronk waar hij bij stond. Het bericht ging als een lopend vuurtje rond en in de loop van de ochtend bleek dat standbeelden van alle Hindoe-goden in tempels in het hele noorden van India melk dronken. Het effect bleek een paar dagen aan te houden in een klein aantal tempels, maar in october hadden de goden er kennelijk genoeg van: de melk verdween niet meer. Het spreekt voor zich dat er enorme aantallen getuigen waren die deze verschijnselen hebben waargenomen, en die weer allemaal moeten hebben geleden aan, jawel, massahysterie.

Op negen staat een lachepidemie uit Tanzania in 1962, in een dorpje in de buurt van het Victoriameer. Op een lagere school vertelde iemand misschien een grap waardoor een groepje leerlingen de slappe lach kreeg. Maar men kon niet meer ophouden met lachen. Alle andere leerlingen werden besmet en de school moest worden gesloten. De kinderen en hun ouders verspreidden de lachepidemie naar de omgeving. In totaal waren duizenden mensen erbij betrokken en heeft het verschijnsel wel zes tot achttien maanden geduurd. Andere symptomen behalve het lachen waren pijn, flauwvallen, ademhalingsmoeilijkheden, huiduitslag en ook huilbuien.

(N.B. Tijdens een bijeenkomst van de Spiritual School of Ascension heb ik meegemaakt hoe de hele groep van ruim twintig mensen door entiteiten werd aangevallen, waarbij iedereen inclusief ikzelf de grootste lol had en de slappe lach kreeg. Lachen heeft een ontladend, bevrijdend effect en dus lieten de meeste deelnemers zich graag meeslepen. Ik merkte echter snel op dat ik de besturing van mijn lichaam niet meer zelf onder controle had, zag hoe de mensen om me heen niet konden ophouden met lachen en begreep dat dit een hele serieuze zaak was. Ik vocht om de besturing over mijn lichaam terug te krijgen en was toen de enige in de groep die niet meer lachte. Toen iemand mij vroeg wat er was legde ik uit dat dit een aanval was door astrale wezens die onze lichamen aan het overnemen waren. De mensen bij wie ik aan tafel zat waren allen zeer gevoelig en een aantal was helderziend. Een van hen schrok zichtbaar toen hij zag dat ik gelijk had en vocht ook terug. De stemming in de groep sloeg om, want al deze mensen hadden ervaring met gevechten tegen entiteiten en begrepen de boodschap.

Pas toen werd voor iedereen duidelijk dat er inderdaad sprake was van een groepsinvasie: velen die probeerden op te houden met lachen, konden dat niet. Het was een bizarre aanblik: de lichamen schokten door, de lachspieren bleven gewoon doorwerken, terwijl de ogen verbazing en ook verschrikking konden uitdrukken bij de ontdekking dat men zijn eigen lichaam niet meer onder controle had. We hebben elkaar geholpen en opeens kreeg de groep als groep zoveel kracht, dat alle binnendringers in een klap werden verjaagd.)

De tiende plaats is voor een gebeurtenis uit 2006, toen de inwoners van Mumbai beweerden dat het water uit de plaatselijke zeeinham opeens zoet was geworden. In de inham wordt rioolwater en industrieel afval geloosd en het water behoort tot het meest vervuilde in India. Binnen enkele uren beweerde men dat het zeewater uit een andere inham ook zoet was geworden. De authoriteiten waarschuwden de mensen om het water niet te drinken, maar men was al fanatiek begonnen om het in flessen en andere containers te verzamelen. De volgende dag om twee uur 's middags zeiden de 'gelovigen' dat het zoute water weer zoet was geworden.

Bezetenheid, deel 6

Bezetenheid, deel 1

Home