Visies op bezetenheid, deel 10
Alledaagse vormen

Verval van het lichaam

Als subtiele lichamen en daardoor ook het fysieke lijf te sterk in verval raken, kan het zijn dat een spirit niet langer de hoofdbestuurder van die auto - dat lichaam- is. De natuurlijke bescherming die een normaal energieveld geniet, de bel of het ei rond het lichaam, is beschadigd. Er ontstaan allerlei storingsvelden bij de energiecentra, de chakra's; steeds meer van die centra worden bezeten door andere bewustzijnsvormen.

Astraal gespuis dat zich misschien al kort na de geboorte heeft aangehecht maar nooit de overhand kon krijgen, ziet nu zijn kans schoon. Nieuwe ongewenste indringers kunnen hun intrede doen: soms alleen maar verward en gedesoriënteerd, soms uitgesproken kwaadaardig. Wat een ellende. Zeker voor gevoelige mensen is dit een ware beproeving. Wat een verwarring ook: niet alleen voor de oorspronkelijke bestuurder van dit voertuig, maar ook voor de omgeving.

Je weet immers hoe wij hier in het ontwikkelde westen denken over bewustzijn in een lichaam: er is per lichaam slechts één bestuurder. Wat er ook gebeurt, wat je ook doet, hoe je ook verandert: je zou dat allemaal zelf zijn. Wij spreken niet van bezetenheid maar van ongelooflijke, onbegrijpelijke, trieste 'persoonlijkheidsveranderingen' en 'stemmingswisselingen'. De duistere collectieve geest die onze leefomgeving is, levert de gedachtevormen aan waar ons 'intelligente' westerse denken op gestoeld is.

Iemand die altijd vriendelijk, zachtaardig, moedig en opgewekt was, kan veranderen in een zeurderige mopperkont die de hele dag zit te schelden, te klagen of te zwelgen in zelfmedelijden. De uitleg in het westen is simpel, met dank aan Freud en zijn repressietheorie: deze persoon heeft zich altijd anders voorgedaan dan hij was. Onder druk van zijn ziekte, lijden en aftakeling laat deze mens zien wie hij werkelijk is. Wat ooit een 'theorie' van Freud heette, is na afdoende herhalingen en hersenspoelingen door de media uiteindelijk door de massa als vaststaand feit aanvaard.

Een indringer aan het roer

Een astraal wezen dat de logica van de materiële wereld en zijn complexe sociale patronen niet kan volgen, kan de voornaamste bestuurder van het voertuig worden. Het derde oog staat dan meestal wagenwijd open. Soms komt er een lagere demon aan het stuur, die achterdochtig, agressief en ronduit vals naar deze wereld loert - door de ogen van het lichaam van iemand van wie je houdt, van iemand die je al zo lang anders hebt gekend. En het lichaamsbewustzijn - de kunstmatige intelligentie die door de scheppers van deze werkelijkheid is volgeprogrammeerd met o.a. overlevingsinstincten en seksuele driften - kan volkomen stuurloos raken.

Voor wie weet dat bezetenheid bestaat en dat andere dimensies in verband staan met deze wereld, is het zo moeilijk niet. Want zonder al die programmeringen is het echt niet moeilijk om vast te stellen dat je te maken hebt met een lege huls: lege blik, starende, holle ogen, hakkelige of zwaar gemechaniseerde bewegingen van het fysieke lichaam. Of in het geval van demonisch bezoek, met name van lagere astrale wezens: valse lachjes, loerende blikken, gemeen gekonkel.

En vergis je niet: alles wat een mens in zijn incarnatie heeft meegemaakt zit opgeslagen in het etherisch lichaam. Het is informatie die sommige helderzienden als filmpjes kunnen bekijken. Zelfs een minder intelligente astrale indringer kan die filmpjes ook zien. Dus herkent hij de familieleden, weet hij veel van deze incarnatie van de oorspronkelijke bestuurder af; en leest hij met name oude trauma's. Trauma's zijn vanwege hun lagere vibraties gemakkelijker te 'lezen' of te 'horen'.

Als de indringer over zo veel informatie van de vorige bestuurder van een voertuig beschikt, dan is de logische conclusie van de omgeving: dan moet hij het dus ook zelf zijn. Binnen het wereldbeeld en wetenschappelijk paradigma dat is opgelegd aan de slavenbevolking bestaat er geen etherisch lichaam of subtiele energie; laat staan astrale indringers. En dus is er maar één mogelijkheid: als een zachtaardig iemand verandert in een agressieve valsaard, dan zou is dat nog steeds één en dezelfde spirit zijn.

Wat een belediging, wat een trieste miskenning van de persoon van wie je houdt. Die vaak in het astrale lichaam rond of boven het lijf aanwezig is, maar niet meer in zijn eigen lichaam kan komen.

Gelukkig zijn er veel mensen die op hun gevoel af gaan. Die weten: dit is mijn vader of moeder niet, dit is mijn partner niet, dit is mijn vriend of vriendin niet. Een lege blik, hoe pijnlijk ook, is eenvoudiger te verwerken dan intens duister, parasitair bewustzijn dat jou triomfantelijk of uitdagend aan kijkt, en zich overduidelijk verkneutert om jouw verwarring en gevoel van machteloosheid.

Helaas zullen steeds meer energielichamen aan versneld verval onderhevig raken, en zal bezetenheid in veel vormen om zich heen grijpen. In gnostische kringen wordt dit 'endtime madness' genoemd, bezetenheid die om zich heen slaat in de eindtijd.

Bereid je erop voor en blijf bij je innerlijk licht, zelfs als je fysieke lichaam het begeeft, of dat van mensen om je heen van wie je houdt. Onthoud dat je jouw fysieke lichaam en subtiele lichamen niet bent. Als je het niet meer kunt besturen en je dat gevecht verliest, neem je dat verlies voor wat het is. Het fysieke sterfelijke lichaam is ons door het duister opgelegd, het is een garantie voor lijden en verval. De energie die daarvoor van het echte licht gestolen moet worden, zal niet langer beschikbaar zijn. Eindelijk.

Februari 2012

Bezetenheid, overzicht

Home