De PsyOp Maffia

28 december 2024

Het artikel dat ik had opgestuurd naar Gezond Verstand, het tweewekelijkse blad van Karel van Wolferen, ging over hersenspoelingen in het middelbaar onderwijs. Ik had het in de ik-vorm geschreven en niet als journalistiek verslaggeefster.

Karel liet mij het artikel herschrijven, waarbij ik de basisprincipes van journalistieke verslaggeving in acht moest nemen. Ik moest mezelf eruit schrijven. Ik vroeg aan Karel wat voor soort definitie van hersenspoelen hij in het artikel wilde hebben. Zijn antwoord was: Dat is niet nodig, de lezers van Gezond Verstand weten heel goed wat een hersenspoeling is.

Ik was hierdoor even uit het veld geslagen, want ik ben hier al decennia mee bezig en ik kom steeds meer aspecten en invalshoeken tegen om naar hersenspoelingen en social engineering PsyOps te kijken. Wie aan het proces van zelf-deprogrammeren begint, weet hoe sterk een mens gehersenspoeld wordt van de wieg tot aan het graf. Ik zou dus nooit beweren dat ik niet gehersenspoeld ben en dat ik alle hersenspoelingen in mijzelf kan herkennen.

Het tweede artikel dat ik zou schrijven voor Gezond Verstand ging over de geschiedenis van de social engineers die via de media tegen het volk liegen. De plandemie van 2020 had voor een collectieve shock gezorgd en veel mensen vragen zich nog steeds af wat daar toen eigenlijk gebeurde.

Het artikel dat ik schreef ging volgens Karel in tegen de principes van betrouwbare journalistiek: je moet het hebben over controleerbare feiten, die andere mensen kunnen natrekken en zelf opzoeken. Mijn antwoord was dat dit gaat over PsyOps – psychological operations. Je kunt een hersenspoeling niet op tafel leggen als een aantoonbaar feit.

Het was wel grappig hoe Karel alle Engelse woorden uit mijn artikelen schrapte en zei dat ik de woorden social engineering niet mocht gebruiken. Ook volksmennerij vond hij geen goed woord, omdat men daarbij te veel zou denken aan propaganda uit de tweede wereldoorlog. Ik moest een goed woord bedenken dat iedereen zou begrijpen; het woord PsyOp mocht ik wel gebruiken.

Mijn voorstel om het dan te hebben over de PsyOp maffia keurde hij goed. Maar mijn artikel is niet geplaatst in Gezond Verstand, en daarom plaats ik het hier. Het is een introductie in de geschiedenis van de hersenspoelers van bevolkingsgroepen. Ook al moest ik veel gegevens weglaten, ik heb mijn uiterste best gedaan om er een samenhangend en begrijpelijk overzicht van te maken.
--------------------------

Boetseerders van het volk: de PsyOp maffia

door Monique Spangenberg

De staatsgreep van 2020 leek uit het niets te komen. Het volk kreeg wereldwijd te horen dat een virus de onzichtbare vijand was terwijl de werkelijke vijand onzichtbaar bleef. De georganiseerde misdaad tegen de mensheid werkt met psychologische oorlogvoering op ongekende schaal.

Deze PsyOp maffia profiteert van het feit dat hun werkterrein voor veel mensen vaag, onopvallend en ongrijpbaar is, zoals dat van de psychologie, de sociologie en de antropologie. Dit gaat over het bewerken van meningen, besluitvormingsprocessen, het inleggen van suggesties en hervormen van een cultuur, tot aan het ontwerpen van beleid en nieuwe persoonlijkheden toe.

Het Tavistock Institute of Human Relations

De meest invloedrijke namen op het gebied van propaganda en hersenspoeling zijn verbonden met het Tavistock Instituut, dat in 1921 werd opgericht met vestigingen in Sussex en Londen City. De voorloper van dit instituut was Wellington House, dat onder leiding van krantenmagnaat Lord Northcliffe al in 1913 had bedacht dat propaganda zich voornamelijk moest richten op het modelleren van de publieke opinie.

De projecten en tactieken van de PsyOp maffia hebben zich ontwikkeld en uitgebreid. Waar aanvankelijk de aandacht uitging naar het bewerken van de publieke opinie en het bewerkstellingen van tijdelijke gedragsverandering, is men overgegaan tot het boetseren of zelfs geheel herscheppen van de persoonlijkheid en cultuur van generaties of andere doelgroepen. Deze op elkaar afgestemde maffiapraktijken hebben invloed in zo veel hoeken van de samenleving, dat het voor veel mensen letterlijk niet te geloven is.

Edward Bernays

Bernays was een neef van Sigmund Freud. In zijn boek Propaganda uit 1928 stelt Bernays onomwonden dat een regering het volste recht heeft om de publieke opinie van het volk aan te passen aan het officiele regeringsbeleid.
Hij zag in dat mensen in groepen zich heel anders gedragen dan als individu en probeerde te begrijpen hoe mensen in groepen functioneren. Zijn doel was om de massa te kunnen besturen zonder dat men dat zelf in de gaten had.
Hij noemde dit engineering of consent, het kunstmatig produceren van instemming met beleid.

Bernays vond dat het vormen van de publieke opinie het best kon worden bereikt door optimaal gebruik te maken van beschikbare massacommunicatie-middelen, aanvankelijk alleen de krant en wat later de radio. Hij beschreef de effectiviteit van de inzet van een derde partij, een expert of ervaringsdeskundige die als autoriteit kan functioneren om de gewenste meningen aan te reiken aan het publiek. Leiders in de politiek of media die deze meningen vervolgens doorgeven, kunnen hierbij al dan niet bewust hun medewerking verlenen aan het verspreiden van propagandaleugens.

Kurt Lewin

Lewin bestudeerde hoe een individu reageert op zijn omgeving en verzamelde daar veel gegevens over. Zijn specialisatie, de topologische psychologie, evolueerde van het veranderen van individueel gedrag naar het vormen of herscheppen van een complete culturele omgeving. Dit is een verschuiving van tijdelijke gedragsverandering naar identiteitsverandering.

Er zijn veel experimenten uitgevoerd en gegevens verzameld, vaak zonder instemming of medeweten van de betrokkenen. Tavistock noemt het resultaat de drie systemen respons. Een schokkende situatie wordt bedacht waarvoor een script wordt geschreven dat wordt opgevoerd als een toneelstuk. Hierop reageren mensen met enorme stress. De vooraf getrainde leiders zijn daarna verantwoordelijk voor het crisis management.

Lewin had ontdekt dat mensen zonder al te veel druk uit hun omgeving veerkrachtig zijn, creatief en geschakeerd kunnen denken en zich op veel manieren uitdrukken. Daarom richtte hij zich op het scheppen van een chaotische, onrustige omgeving die de persoonlijkheid kan overnemen.

Tavistock maakte trainingen met handboeken op basis van het werk van Kurt Lewin. Gewone mensen zoals jij en ik konden zich niet inschrijven voor deze trainingen, maar toekomstige regeringsleiders en andere invloedrijke personen geselecteerd door de PsyOp maffia wel.

Jaren zestig: mensbeeldverandering

Willis Harman zei aan het eind van de jaren zestig dat de wetenschap voor een enorme uitdaging stond. Men moest buitenzintuiglijke waarneming gaan bestuderen en bewustzijnsverruimende drugs gaan gebruiken, in die tijd LSD en mescaline. De mens moest opgelegde beperkingen van zich afschudden en deuren openen naar andere dimensies.

Het project waar Harman mee verbonden was heette de Aquarius-samenzwering. Mensen ontvingen de boodschap dat men zichzelf moest bevrijden door harmonieus samen te leven en werken in groepen zonder leiders. De autoriteit van ouders, die saaie grijze muizen, en docenten, die betweters, werd hiermee op subtiele wijze ondermijnd.

Deze verschuiving binnen de psychologie en de sociologie hield in dat niet alleen de buitenwereld moest worden bestudeerd, maar ook het innerlijk landschap van mensen. Daar gebeuren belangrijke zaken die voor de omgeving niet direct zichtbaar zijn, zoals het opbouwen van een identiteit, een zelfbeeld, maar ook toekomstbeelden, welke richting je uit wilt met je leven. Je kunt hier jouw identiteit verbinden met een taak, een doel of een verhaal.

Dit is een vruchtbaar en dankbaar werkterrein. De PsyOp maffia werd steeds geraffineerder in het aanbrengen van veranderingen in het innerlijk landschap van mensen, die genadeloos konden worden geboetseerd zonder het te beseffen. Gedrag, denkpatronen en emotioneel geladen verhalen worden als programmeringen bij mensen ingebracht, vaak versterkt door subliminale boodschappen, die net onder de drempel van het bewustzijn functioneren.

Het profileren van mensen: John Gittinger

In 1950 begon John Gittinger zijn werk als psycholoog voor de CIA. Het was bekend geworden bij het Amerikaanse publiek dat hij bezig was de menselijke persoonlijkheid in al zijn aspecten uitgebreid in kaart te brengen. In 1974 ontstond een discussie in Amerikaanse kranten over de vraag waarom zijn onderzoek zo uiterst geheim moest blijven. Niets van zijn bevindingen mocht openbaar worden gemaakt, terwijl het salaris van deze psycholoog toch uit de zak van de Amerikaanse belastingbetaler kwam.

Het onderzoek van Gittinger is door de CIA geclaimd omdat het mensen helder inzicht zou bieden in hun eigen programmeerbaarheid. De CIA gebruikte dit systeem in hun mind control projecten om nauwkeurige profielschetsen van mensen te kunnen maken, waarbij hun geestelijke vaardigheden zodanig worden beschreven dat hun toekomstig gedrag tot in detail kan worden voorspeld.

Het PAS-systeem van Gittinger (Personality Assesment System, Persoonlijkheids- beoordelingssysteem) voorspelt op wat voor soort stimuli van binnenuit en van buitenaf een persoon zal reageren en welke maatregelen hoogst waarschijnlijk tot gedragsverandering zullen leiden. Het voorspelt welke omstandigheden deze persoon als stressvol zal ervaren en zijn reactie daarop. Ook niet-functionele reacties waarbij deze persoon zich niet kan aanpassen, zijn te voorspellen.

De manier waarop iemand zich in de buitenwereld gedraagt noemt Gittinger de contactpersoonlijkheid en het PAS-systeem biedt een procedure aan om het te kunnen evalueren. Wie inzicht heeft in de buitenkantpersoonlijkheid en de onderliggende persoonlijkheidsstructuur weet hoe men in deze persoon spanning, conflict en angst kan opwekken of vergroten. Het systeem toont aan hoe manipuleerbaar mensen zijn wanneer hun zwakheden worden uitgebuit. De inzichten van Gittinger, voor zover uitgelekt, worden niet aan psychologen en psychiaters op universiteiten gedoceerd. Hooguit een paar fragmenten.

Future Shocks

Een vakterm van de Tavistock boetseerders is future shocks. Een definitie uit een wat ouder handboek zegt dat het gaat om de lichamelijke en psychologische stress die ontstaat door overbelasting van het besluitvormingsmechanisme van de menselijke geest (mind), die leidt tot overbelasting van elektrische circuits, waardoor mensen flippen (trip out).

De reactie van mensen is dan dat ze zich afsluiten van de informatie en helemaal geen keuzes meer willen maken. De fase van apathie kan worden voorafgegaan door woede of geweld. Tijdens de fase van apathie zijn de mensen passieve hoopjes klei geworden in handen van hun boetseerders.

Bij het aankondigen van de plandemie in 2020 werd eerst een grote schok toegediend, namelijk een dreiging die voor veel doden zou zorgen. Mensen ervaren dan onzekerheid in een turbulente omgeving, waarbij ze niet kunnen inschatten hoeveel risico ze lopen. De toestand van onzekerheid moet voortduren, terwijl er maatregelen volgen die ingrijpen in de dagelijkse routine. Omdat mensen gewoontedieren zijn zullen ze weinig rust vinden als hun dagelijkse gewoonten onder vuur liggen. In deze toestand kunnen en willen ze geen keuzes meer maken en laten belangrijke besluiten over aan autoriteiten buiten zichzelf. Het eindresultaat is een geboetseerd volk.


In de Matrix: Kwantum-Nep-Spiritualiteit
Home