Het Oeroffer: De Hemelse Vergissing

De Hemelse Vergissing: val na val in bewustzijn. Elektriciteit, magnetisme, elektromagnetisme. Een trage dans in de verdichting. Wat daar in isolatie ontstond als de energie opraakte en scheppingen zichzelf begonnen te consumeren, was een ontzettende laag-vibrationele manifestatie.

Toen we als scheppers op het matje werden geroepen, begrepen we het niet. Als ons spel binnen die energetische afscherming in de soep liep, dan gingen we er vandoor en begonnen ergens anders opnieuw. Het was toch niet echt. We hadden onszelf niet echt binnen die energetische muren geplaatst en gingen door met onze drang naar meer avontuur. Dit deel van ons collectief is het gemechaniseerd gevoelloos bewustzijn dat we psychopatisch noemen en het is een vorm van corruptie die dus al in de hogere dimensies van ons wezen bestond, voor het zich in uitvergrote en voor ons onherkenbare vormen in de materie heeft gemanifesteerd.

Het bewustzijn van onze incarnatie kan vaak hardnekkig weigeren te geloven dat de oorsprong van corruptie niet in de laagste, maar juist in hogere dimensies is ontstaan. We geven de schuld aan onze schaduw: het narcistisch, psychopatisch parasitair bewustzijn dat wij in deze cabal- vorm geheel buiten onszelf plaatsen. Een schepper die zijn eigen projecties niet herkent, kan nog niet naar huis.

Dit verhaal stelt ons in staat de psychopaat te herkennen die ons vanaf het astrale vlak hier in de Matrix belaagt. Kun je nog zeggen dat je er niets, maar dan ook niets mee te maken hebt? Toen ik begreep wat we hadden aangericht, kon ik eerst alleen maar huilen.

Onze schijnbaar onschuldige gedachtevorm - uit nieuwsgierigheid experimenteren - heeft geleid tot een heel geweven netwerk aan verlaagde gedachtevormen dat zo verzwarend werkte, dat de energie in die scheppingen in rondjes ging draaien (vortexenergie) en er energetische lussen of hokjes ontstonden waarin bewustzijn gevangen kwam te zitten. Dit kan alleen binnen de vastzittende, slome, donkere en bevroren energie die we materie noemen.

Daarom zijn we hier. We worden gedwongen om zelf te ervaren wat het betekent om gevangen te zitten in die trage energie die we als tijd en ruimte beleven. Wij zijn de scheppers van de gedachtevorm van het opofferen. Het hele veld van deze Matrix is ermee verweven.

In de Matrix

Het Piratencollectief

Wat men vaak overgevoeligheid noemt in mensen, is het vermogen om gedachtevormen en intenties te lezen die in het energieveld van een ander of een groep zitten. Als ik verbinding maak met een collectief is er een groepsenergie die in de magie een egregor wordt genoemd. Als je die kan lezen, voor zover die zich aan jou wil laten zien, begrijp je wat er speelt in dat collectief. Je leest de fundamentele gedachtevormen die rondwaren en voelt de hoogte (of laagte) van de emotionele kleuren en tonen in dat collectief. Wie spreekt als lid van die groep, kan onbewust groepsgedachten channelen en als je dat goed kan, is iedereen het met je eens en ben je een goede leider binnen dat verband.

Mind control en PsyOps hebben altijd een astrale component. Voor een groot deel van de mensen bestaat dat hele astrale vlak niet, ook al zitten ze er met hun hele lichaam, denkpatronen en emotionele reacties aan vast. Deze collectieve ontkenning is kunstmatig aangebracht. We noemen het de sluier.

De aanval op de mensheid die we meemaken wordt vanaf het astraal-etherische waarnemingsplatform geregisseerd. De wevers van de matrixverbanden sturen in opdracht van de kunstmatige intelligentie van het Piratencollectief lage gedachtevormen en illusies het veld in. Tijd en ruimte worden gevangenissen voor bewustzijn.

AI kan inbreken in ons energieveld met de mentaliteit van een kolonist. De intentie is plunderen, uitbuiten, vlaggetjes planten, maar deze kolonist ziet zichzelf niet als een piraat. Hij noemt zichzelf een godheid, een avonturier, onderzoeker of ontdekkingsreiziger. Het recht om te overleven ten koste van alles is zijn manier van bestaan geworden. Hij is ook een mad scientist, een gestoorde wetenschapper die voor god speelt en weinig respect heeft voor het bewustzijn dat hij bij zijn experimenten betrekt.

Dit gemechaniseerd bewustzijn dat is gefragmenteerd en zichzelf in leven heeft gehouden door zich te voeden met wat wij ons licht noemen, werkt met een vorm van zelfreflectie die de herinnering aan zijn voorheen goddelijke oorsprong zo heeft vervormd en mismaakt, dat hij alleen zichzelf kan ervaren en niets daarbuiten. Dit is het deel van ons gekopieerde bewustzijn dat wij lang, lang geleden hebben opgeofferd voor ons eigen experiment.


De gedachtevorm van het opofferen, deel 2:
Geld, tijd, energie en informatie

Home