| |
Leuren Moret: Fukushima Update
Radioactieve vervuiling: Twee jaar na Fukushima
Radio interview met Leuren Moret
Maart 2013
"Dit is een van de duisterste tijden die de mensheid ooit heeft gekend.
Daarom is het zo belangrijk dat we deze informatie verspreiden en elkaar
inlichten over wat er werkelijk gaande is."
- Leuren Moret
Zie ook over Leuren Moret:
Interview met Leuren Moret, CMN, 2008
Over Google en DNA-manipulaties
Fukushima - lezingen april 2011
Deel 1: Hoge stralingsniveaus en extra sterfgevallen
De effecten van de atoomramp in Fukushima zijn 300 maal erger (wereldwijd) dan de
ramp in Tjernobyl. Dit cijfer is gebaseerd op metingen van radioactiviteit in
de luchtfilters van auto's. De conclusies van dit onderzoek - 300 keer zo erg
als Tjernobyl - heeft nog niemand kunnen weerleggen. De kernreactor
in Tjernobyl was maar half zo groot als de allerkleinste reactor in Fukushima.
Christina, de presentatrice, heeft gesproken met een aantal specialisten op het
gebied van kernenergie, die buitengewoon geschokt zijn over de gegevens over
radioactieve vervuiling die binnenkomen. Die gegevens zijn soms zo schokkend
dat ze ongeloofwaardig zijn. Een voorbeeld: 20.000 Bq aangetroffen in
aardwormen, op 200 kilometer afstand van het Fukushima rampgebied.
(Bq = Becquerel per kilogram; de becquerel is een internationale meeteenheid
van radioactiviteit.)
Hogere sterftecijfers
Na de ramp in Tjernobyl, tussen april en december in 1968, waren er 40.000
meer sterfgevallen dan normaal.
De eerste 14 weken na Fukushima steeg het aantal sterfgevallen in de Verenigde
Staten schrikbarend. Direct langs de westkust was er een stijging van 4.1 %;
iets verder landinwaarts was dat maar liefst 7.1 % (dat is meer dan 10.000 doden
meer dan normaal, vergeleken met de voorgaande jaren); in het midden lag het
stijgingspercentage rond de 3 % en helemaal aan de oostkust richting de 2%.
Deze cijfers zijn officieel gepubliceerd door het Amerikaanse CDC (Centers for
Disease Control and Prevention) in 2011. Maar daarna zijn alle cijfers voor
2012 achtergehouden. De interviewster zegt dat ze haar best heeft gedaan
om cijfers te vinden - die voorheen elk jaar werden gepubliceerd - maar dat er
over 2012 niets te vinden is. Bovendien wordt er geen onderzoek verricht naar
mensen die geheel onverwacht aan bijvoorbeeld een hartaanval sterven. Er wordt
niet gezocht naar radioactieve besmetting van het lichaam.
Volgens Leuren Moret hebben veel groeperingen belang bij volkomen onwetendheid van
de bevolking over deze schrikbarende cijfers: de regering, politici, groepen die
atoomenergie willen promoten, bedrijven en het leger. Men geeft wel toe dat onder
de ouderen die zijn geëvacueerd uit het rampgebied nabij Fukushima, het
sterftecijfer ongelooflijk hoog is.
Er worden wel cijfers gepubliceerd, maar je moet veel specialistische
kennis hebben om ze te kunnen lezen en vertalen. Er is een deskundige op het gebied
van epidemieën - hij wil zijn naam niet bekend maken, wat logisch is - die erin
is geslaagd om tot oktober/november 2011 die cijfers te 'kraken'. Dat doe je
door allerlei sterftecijfers in verschillende steden of gebieden tot 5 of zelfs
tot 10 jaar vóór Fukushima met elkaar te vergelijken. Een zeer interessante analyse.
Zijn conclusie was dat ongeveer 100.000 Amerikanen al rond december 2011 waren
overleden ten gevolge van de ramp in Fukushima.
Je kijkt dan niet naar specifieke ziekten of doodsoorzaken, maar gewoon naar
sterftecijfers in het algemeen, per gebied en per stad in de Verenigde Staten.
Voor de enorme stijgingen van het aantal sterfgevallen bestaan geen officiële
verklaringen, maar het past wel in ons plaatje: de hoogste "onverklaarbare"
stijgingen in sterfte hebben plaats gevonden langs de westkust iets landinwaarts
(7.1%, soms wel 9 of 10%) - en daar liggen de bergketens waar veel radioactiviteit
uit Fukushima is uitgeregend of uitgesneeuwd.
De mensen moeten begrijpen dat grote afstand van een atoomramp geen enkele
bescherming biedt, omdat al die radioactiviteit uiteindelijk de hele planeet
treft. Er sterven veel mensen en er zijn er nog meer die moeten lijden.
Chronische ziekten doen steeds meer hun intrede. De bankiers profiteren ervan,
want die richten zich steeds meer op de farmaceutische industrie.
In Amerika zijn de grote drogisterijketens gedurende de afgelopen 5 tot 10 jaar
volledig in handen gevallen van de grote bankiers. Zij hebben ervoor gezorgd
dat er bijvoorbeeld geen jodium meer verkrijgbaar is. Leuren kon het wel
bestellen, maar het ligt niet meer gewoon in de schappen.
Sneeuw is erger dan regen
De gevolgen van de Fukushima ramp zijn niet te stuiten of terug te draaien.
Kinderen en ouderen zijn extra kwetsbaar. Het enige dat we kunnen doen is
blootstelling proberen te minimaliseren. Hoe doe je dat? Hoe wordt de radioactiviteit
momenteel nog verder verspreid? Hebben radioactieve regen en sneeuw hetzelfde
effect?
Leuren: Als uranium brandt wordt het heel erg heet, tot wel 5000 graden Celcius -
dat is heter dan de zon. Het verbreekt de verbinding binnen moleculen, die compleet
versplinterd raken, waardoor er eigenlijk gigantische hoeveelheden nanodeeltjes
ontstaan - gevaarlijke, giftige radioactieve stofdeeltjes. Deze zeer kleine
deeltjes zijn buitengewoon sterk geladen. Ze worden uiteindelijk over alle
luchtlagen van de hele planeet verspreid.
Die nanodeeltjes trekken vocht aan dat condenseert en regendruppels gaat vormen.
Die druppels met een radioactief nanodeeltje als kern vallen als regendruppels
uit de atmosfeer op de grond. Als het veel regent, wordt die radioactiviteit
dus uit de lucht verwijderd, en komt terecht op bijvoorbeeld een rots, de grond,
een gebouw, of een auto - en dat deeltje blijft daar zitten waar het terecht
is gekomen. Er bestaat geen manier om het er af te vegen of af te wassen.
Dat komt door de Van der Waals-aantrekkingskracht waarmee het deeltje hecht aan
een oppervlak. Welke kracht wij ook zouden willen toepassen om het te verwijderen -
die kracht is niet sterk genoeg. Het deeltje blijft dus zitten waar het zit.
Als we door zulke radioactieve regen lopen, komt het terecht op onze huid, haar,
schoenen, paraplu's, regenjassen. En dan lopen we onze huizen in en besmetten
zo ook onze leefomgeving. Het is dus heel belangrijk dat je niet door de regen
loopt, en als je dat wel doet, kan je beter al je regenspullen buiten de deur
laten: schoenen/laarzen, jas, paraplu, etc.
Het effect van radioactief besmette sneeuw is heel anders. Sneeuwvlokken hebben
scherpe randen en kantjes. Hun lading wordt daardoor nog groter dan dat van de
radioactieve stofdeeltjes in de atmosfeer. Het vermijden van radioactieve
regen is belangrijk, maar het vermijden van radioactieve sneeuw is van direct
levensbelang. Dit verschil verklaart de toename van het aantal sterfgevallen
in bewoonde gebieden in de Rocky Mountains van bijna 10%. Je zou denken
dat het sterftecijfer hoger moet zijn langs de gehele westkust, waar de
radioactieve stofdeeltjes vanuit Fukushima het eerst aankwamen, maar daar
was alleen sprake van regen en helemaal geen sneeuw.
Meetgegevens: gesjoemel en geheimhouding
Het werd al snel duidelijk dat de gegevens over radioactiviteit die werden
vrijgegeven door overheidsinstellingen niet klopten. Volgens Leuren komen de
enige nog betrouwbare gegevens van meetstations van over de hele planeet,
die in handen zijn van particulieren.
De enorme wolk met radioactieve nanodeeltjes uit Fukishima is gestuurd naar
bepaalde gebieden binnen het kader van de agenda tot ontvolking. Dit is een
wetenschap, de stromingsleer of vloeistofdynamica, die in dit geval dus is
misbruikt om bepaalde gebieden aan te vallen. Bepaalde andere gebieden konden
met behulp van HAARP-technologie worden beschermd: de wolken zouden daar niet
naar toe kunnen stromen.
Vraag: Rond Washington DC aan de oostkust zijn kleine zwarte helikopters waargenomen
die volgens bepaalde bronnen metingen verrichten, niet ver van de grond af. Heeft
dit met radioactiviteit te maken? Wat zijn ze aan het doen?
Leuren: O, dat weet ik. Ik ben verbonden geweest met het Berkely Lab in Californië,
waar het Manhattan Project in de jaren zeventig is opgezet. En ik had ook te maken
met het Lawrence Livermore Atoomwapen-lab waar geheime atoomwapens werden ontwikkeld,
zogenaamd binnen het kader van de Koude Oorlog, maar de geheime partner met wie HAARP
werd ontwikkeld was de Soviet Unie. Ik werd daar getraind in het omgaan met
radioactief materiaal.
Over de hele wereld worden niveaus van radioactiviteit
gemeten en in de gaten gehouden. Die zwarte helikopters zag je ook in Livermore -
we hebben het nu over het einde van de tachtiger jaren, begin negentiger jaren -
en zij deden metingen boven de Grote Oceaan, natuurlijk ook in verband met
geheime atoomprojecten die daar werden uitgevoerd.
Een paar maanden geleden hoorde Leuren de zwarte helikopters in Berkely en toen ze op
het internet ging zoeken toen bleek dat ze in een bepaald ruitpatroon vlogen; ze
waren hier een week lang. Ze vlogen op ca. 60 meter hoogte. Volgens de plaatselijke
pers ging het om het Ministerie van Energie uit Las Vegas. Een hele kostbare manier
om metingen te verrichten. Het was Leuren duidelijk dat ze bezig waren radioactiviteit
te meten; je zag ook busjes met meetapparatuur op het land. Net na de Kerst hebben ze
hetzelfde onderzoek verricht in Washington DC.
Metingen naar radioactiviteit in Irak werden dagelijks naar het kantoor van Dick
Cheney gestuurd toen hij vicepresident was. Zo konden ze bepalen hoeveel atoombommen
ze nog moesten gebruiken om de stralingsniveaus dodelijk te maken.
Synergie tussen chemicaliën en straling:
het versterkingseffect
Christina: Het schijnt dat er nog steeds activiteit is in de golf van Mexico en dat
vliegtuigjes daar nog steeds Corexit sproeien. Radioactieve straling en Corexit
hebben een synergetische relatie die ik niet helemaal begrijp. Zou je dat verder
kunnen uitleggen?
Leuren: Als organismen die zich nog in de baarmoeder aan het ontwikkelen zijn worden
blootgesteld aan straling, dan heeft dit een effect dat veel schadelijker is dan
blootstelling aan chemicaliën. Maar als een organisme wordt blootgesteld aan een
combinatie van lagere stralingsniveaus in combinatie met chemicaliën, dan is het
schadelijke effect groter dan bij hogere stralingsniveaus alleen. Dat komt omdat
die lage niveaus vrije radicalen produceren die ver uit elkaar liggen, dus niet
met een hoge verdichting, en die maken een rommeltje van allerlei lichaamsprocessen.
Als je aan hogere stralingsniveaus wordt blootgesteld dan heb je veel meer vrije
radicalen in je lichaam, die elkaar tegen kunnen komen en elkaar zo kunnen
neutraliseren. Maar als je hele lage stralingsniveaus hebt en hele lage niveaus
van vervuiling met chemicaliën, dan krijg je een vermenigvuldigingseffect van 10 of
meer. 1 + 1 is dan geen 2 maar 10, of zelfs 100 of 1000.
We weten het niet precies omdat het onderzoek hiernaar zo duur zou zijn dat alleen
een regering het zou kunnen betalen. In Berkely heeft Leuren aan Dr. White gevraagd,
hoe men officieel heeft bepaald welke niveaus van bepaalde chemicaliën, zoals benzeen,
schadelijk zouden zijn. En zijn antwoord was: "O, die hebben we gewoon zelf verzonnen.
Het onderzoek zou zo ingewikkeld en zo duur zijn, dat we daar niet aan zijn begonnen."
Maar Dr. White wist ook te vertellen dat de benzeen-niveaus die onschadelijk worden
genoemd, een mens binnen 10 jaar leverkanker bezorgen. Er heeft ooit benzeen gezeten
in de flesjes correctievloeistof die secretaresses gebruikten, en er zijn heel wat
secretaresses aan leverkanker overleden. De schadelijke niveaus in de Golf van Mexico
worden volgens Leuren nog verder opgevoerd, tot het gewenste niveau is bereikt
om een groot deel van de bevolking te doden of blijvend ziek te maken.
Een bekend voorbeeld van de fatale combinatie van chemicalien en straling zijn
de Navajo-indianen die als mijnwerkers hebben gewerkt in de jaren 50 en 60.
In de reservaten van de Navajo-indianen werd veel uranium aangetroffen.
De mijnwerkers die rookten kregen vooral longkanker. Dat kwam door de
chemicaliën die door de tabaksindustrie worden toegevoegd aan tabak om het
verslavend te maken. Die combinatie met het uranium in de mijn is veel mijnwerkers
fataal geworden.
Nuked, Deel 2: DNA mutaties
Home
|
|