En de zon een liegend licht

Als je gaat beseffen dat de zon een liegend licht is
en de siddering van leven in een lichaam geen wonder,
maar een walgelijke danse macabre -
dan kom je langzaam los van je persoonlijke geschiedenis.

Wat zijn we hier ingepalmd door die Charmante Piraat,
incarnatie na incarnatie na incarnatie.
Hadden we ons beter, of anders, kunnen voorbereiden
op onderdompeling in kunstlicht en deze corrupte energie?
Dat is niet waarschijnlijk.

Voor we werden opgezogen door de tijd
wisten we niet wat een parasiet was.
We wisten niets af van de dood,
van ruimte die je inneemt
en die verdedigd moet worden.
Ook van voedselketens hadden we nog nooit gehoord.

Het is niet erg waarschijnlijk
dat wij de Parasiet hadden kunnen doorgronden
voordat we hem zelf tegen waren tegengekomen.

Toen begonnen de lessen, hele harde lessen,
en niet binnen het kader van evolutie en ascensie.
Velen van ons waren niet tegen hem bewapend,
tegen die Charmante Dikke Teek die met hart en ziel
recht praat wat krom is en in zijn eigen leugens gelooft.

We herkenden hem niet, de parasiet
die bralt over liefde maar niet meer weet wat het is.
En we begrepen hem niet, de parasiet die niet naar huis wil.

Wie is ontwaakt, WIL het duister herkennen.

Langzaam dringt het weten door,
in alle hoeken en gaten van je bestaan.
Je herkent de schijnbeslissingen van de verzonkene -
in jouw dagen en in jouw jaren.

Wat telt is niet de kwaliteit van mijn dagen,
zelfs niet de kwaliteit van mijn relaties.

Wat telt is mijn wil, de wil om mijzelf terug te halen,
in een vijandige wereld, een vijandig universum,
keer op keer, steeds opnieuw, na elke onderdompeling.

Wat telt is het weten dat we hier niet alleen zijn,
al lijkt het daar vaak wel op,
en dat je een gevallen lichtwezen
die zijn eigen licht niet meer kan vasthouden
niet kunt helpen.

De verwarring van het duister kan aandoenlijk zijn,
maar ook al raakt het mij, ik trap er niet meer in.

Hebben we alles gedaan om de parasiet terug naar huis te brengen?
De resultaten tot nu toe zijn bedroevend.
Aantal bekeerde parasieten: nul.
Aantal geïnfecteerde, verstrikte lichtwezens: legioenen.

Dat is de hardste les die we moeten leren.
Houden van versnipperde zijnsvormen
die monsters van onversneden kwaad zijn geworden
kan ons in spirituele zin de das omdoen.

Een spirituele krijger sluit geen contracten af
met duistere krachten, om het leven in een lijf van vlees
wat lichter en dragelijker te maken.

Wie is ontwaakt, WIL het duister herkennen.


Monique Spangenberg
Oktober 2011


Allemaal helderziend
Home