Licht, duister en het verhaal van Camelot

Mei 2010

Wie was in de geschiedenis van deze aarde een lichtwezen,
en wie was duister van aard?

Als we de New Age beweging moeten geloven maakt dat geen bal uit, want iedereen zou toch maar gewoon een rol spelen. Helden en schurken vormen achter de schermen een prachtig, harmonieus geheel. De ene incarnatie speel je een schurk, de volgende een heilige, en zo evolueren wij al spelend, genietend en dankbaar voor al onze levens naar steeds hogere niveaus van ontwikkeling.

Deze astrale boodschappen, vertaald door mediums, worden uitgezonden naar iedereen die het maar horen wil: JIJ bent zelf die moordenaar, die verkrachter, die doortrapte parasiet geweest, maar alles komt goed als iedereen zijn lessen gaat leren. En wij zijn allen broeders en zusters.

Wie deze gevaarlijke propaganda accepteert laat zich programmeren met het idee dat pure slechtheid niet bestaat. Men is hooguit onwetend, vergeetachtig, of loopt wat achter op de rest.

De boodschap van Amitakh en Joseph Chiappalone

In het begin van de jaren tachtig verspreidde het echtpaar Amitakh en Joseph Chiappalone hun boodschap deels via het internet. Zelf noemden ze die boodschap gnostisch.

Kern van die boodschap is dat tijdens een experiment door lichtkrachten de polariteit en de materie is ontstaan. Dit onvoorziene gebeuren heet de Hemelse Vergissing. De energie die nodig was om de materie in stand te houden, werd aan de echte Lichtwereld onttrokken.

Het Licht ging aan de slag om deze vergissing ongedaan te maken: de Hemelse Correctie. Maar alle pogingen om het bewustzijn uit de polariteit weer op te nemen, werden door de afgezonderde parasitaire krachten afgewezen. Ze verschansten zich in hun eigen “Spel”, terwijl ze wel echt Licht in hun val bleven lokken om hun spel draaiende te houden.

Er zat voor het Licht niets anders op dan de materie/polariteit geheel op te heffen, maar niet zonder eerst al het nog levensvatbare bewustzijn te evacueren. Dit is de Reddingsmissie. Alle materiële werelden vallen nu uiteen en houden op te bestaan: een goed bericht voor lichtwezens, die weten dat deze Virtuele Werkelijkheid hun thuis niet is.

De Lichtwezens zijn op energetisch niveau in staat van oorlog met de parasieten en gevallen wezens, die hun Virtuele Werkelijkheid in stand willen houden en uitbuiten. Dit heet de war of essences. Voor alle duidelijkheid: die oorlog gaat NIET over de vraag wie het binnen deze Virtuele Werkelijkheid voor het zeggen heeft. Dat is een strijd die duisterlingen onderling voeren.

In ontologische zin, dus in essentie, kunnen mensen en andere wezens tegengesteld aan elkaar zijn. Ze zitten gevangen in hetzelfde spel, maar spelen niet hetzelfde spel. Binnen het spel kunnen ze rollen spelen, maar in essentie kunnen ze niet van rol wisselen. Een duister wezen kan niet licht worden, al kan hij wel doen alsof hij dat wil. Een lichtwezen kan zijn wil kwijtraken en ingelijfd worden in duistere agenda’s. Vanaf dat moment is het lichtwezen duister geworden, wordt door het duister geprogrammeerd en gestuurd en is niet langer levensvatbaar.

Amitakh’s visie

In de vorige eeuw leek het alsof de boodschap van Joseph en Amitakh werd verspreid door twee lichtwezens met dezelfde missie. Maar jaren na haar echtscheiding, in september 2008, verklaarde Amitakh:

Een van mijn verantwoordelijkheden was het in de gaten houden van een duister buitenaards wezen met de codenaam Ikluk. .. die in veel gedaantes op aarde heeft rondgelopen. Hij was Aaron (broer/neef van Mozes), Johannes de Doper, Kirok, Koning Arthur, Hitler, en in zijn huidige incarnatie is hij een betrekkelijk onbekende plattelandsdokter, Joseph Chiappalone.

.. Als tienjarig meisje wist ik dat ik een dokter zou ontmoeten, met wie ik in spirituele zin te maken had. Ik kreeg de opdracht met hem te trouwen en heb dat ook gedaan. Het was van meet af aan een verschrikkelijke ervaring, maar ik wist dat ik het moest doen.

Het echte Licht heeft leven na leven enorm veel onvoorwaardelijke liefde aan Ikluk gegeven om hem te helpen terug te keren naar het Licht. Dit leven was niet anders: ik en anderen om hem heen hebben hem eindeloze liefde gestuurd, net als in andere levens. Maar Ikluk heeft het verworpen en misbruikt.

Chiappalone kreeg dit leven de kans om een Lichtboodschap de wereld in te sturen. Maar hij maakte die boodschap corrupt om zijn eigen doelen te dienen. Hij veranderde de boodschap door de waarheid die hij ontving, te vermengen met de boodschap van het Duister. Het Licht greep niet direct in, om hem nog een laatste kans te geven terug te keren naar het licht, omdat dit de Reddingsmissie zo veel eenvoudiger zou hebben gemaakt. Maar nu hij weet dat hij niet zal terugkeren, probeert hij zo veel mogelijk anderen mee te sleuren in zijn val. Daarom is het zo belangrijk voor Lichtwezens om zich goed vast te houden aan hun wil.

Deze boodschap kan zeer verwarrend zijn voor lichtwezens, die vooral op het fysieke vlak niet beseffen dat zich op energetisch niveau drama’s afspelen waarbij licht en duister bewustzijn - incarnatie na incarnatie - aan dezelfde missie werkzaam is.

Lichtwezens volgens Joseph Chiappalone

In zijn boek “Dood van een kwaadaardige God” schrijft Joseph Chiappalone dat er lichtwezens naar de aarde zijn gekomen binnen het kader van de Reddingsmissie. Ze vertegenwoordigen het Reddingsteam en behoren tot de familie van de zogeheten Amoeba’s, die in het Sanskriet Avatars worden genoemd.

Lichtwezens zijn volgens hem: Zulki van Lemurie, Zohn van Atlantis, Horus, Isis en Osiris uit het oude Egypte, Ra-Ta, Zeus en de goden uit het oude Griekenland, Rama en Krishna uit het oude India, Mozes, Zoroaster, Boeddha, Jezus, Mohammed, Koning Arthur, Baba van Shirdi, Sai Baba, Heidakhan Babaji, Jeanne d’Arc, Manicaeus, St. Germain, Hermes, de Katharen, Karl Marx en vele, vele anderen.

Lichtwezens en duistere wezens volgens Amitakh Stanford

In tegenstelling tot het lijstje van Chiapplone noemt Amitakh na haar echtscheiding op haar eigen website hele andere lichtwezens:

White Buffalo Woman, Nara,
Mirra van Pondicherry (Mirra Alfassa), Fragrance,
Jezus, Elijah, Thomas, Mozes, Zoroaster, (Jezus’moeder) Maria
Thomas Paine, Thomas Jefferson, Benjamin Franklin,
Abraham Lincoln, John Kennedy
Haydn, Tchaikovsky, Ludwig von Beethoven, Richard Wagner, Chopin
Hans Christian Anderson, Mark Twain , Elvis Presley, John Wayne
Plato, Copernicus, Kepler, Pythagoras
Lao Tse, Edgar Cayce
Merlijn, Lancelot, Koningin Guinevere
Theresa van Avilla, Jeanne d’Arc
Indira Ghandi, Babaji van Haidakhan
Sinclair (Burnley Naylor).

Leonardo da Vinci was een lichtwezen die zich later overleverde aan het duister; Amitakh noemt hem een slachtoffer van de “war of essences.”

De volgende wezens zijn volgens Amitakh duister van aard. Een aantal van hen staat op Chiappalone’s lijstje als lichtwezen vermeld:

Ikluk en zijn incarnaties, o.a. Kirok, Johannes de Doper, Boeddha, Koning Arthur, Hitler, Aaron
Krishna, Mohammed, Saint Germain, Meester Rahoczi, Lord Maitreya
Paulus van Tharsus, Maria Magdalena, Judas Ischariot, Augustinus van Hippo
George Washington, Winston Churchill, John Adams, Adam Smith
Albert Einstein, Mahatma Ghandi.

Onderscheid maken

Zowel lichtwezens als duisterlingen sturen hun boodschappen deze wereld in. Dat kan bijzonder verwarrend zijn, vooral omdat mensen geprogrammeerd zijn om te vertrouwen op woorden - die eenvoudig verdraaid kunnen worden. Toch zijn woorden een belangrijk communicatiemiddel in deze corrupte, gedegenereerde wereld. Beide partijen maken er gebruik van en iedereen heeft zijn eigen agenda.

Aangezien het duister deze Virtuele Werkelijkheid bestuurt, zijn uitspraken van lichtwezens vaak gekopieerd om vallen uit te zetten voor andere lichtwezens, of om zich zelf als lichtwezen voor te kunnen doen. De boodschap over het bestaan van twee werelden is door het duister systematisch onderdrukt. In plaats daarvan kwamen verdovende, programmerende New Age neplicht-gedachten, zoals ”licht en duister horen bij elkaar; wie nog gelooft in goed en slecht, in vrienden en vijanden, denkt in tegenstellingen en is nog niet zo ver geëvolueerd.. want wie zich verder heeft ontwikkeld weet immers dat wij allen een zijn…”

Het werk van lichtwezens is vervalst, bewerkt en verdraaid, terwijl duistere werken van parasieten zijn versierd met uitspraken en gekopieerde gedachtevormen van lichtwezens. Het is dus niet eenvoudig om te achterhalen wie nou aan welke kant staat, vooral omdat we ons identificeren met lichamen, en onze aardse persoonlijkheid niet is getraind in het lezen van onderliggende gedachtevormen.

Om de zaak nog ingewikkelder te maken, hebben lichtwezens soms ook boodschappen de wereld in gestuurd die onjuist of verwarrend kunnen zijn, om het duister om de tuin te leiden als dit de Reddingsmissie diende. Je kunt niet altijd aankondigen wat je van plan bent en waar je mee bezig bent, zeker als je weet dat tegenstanders je in de gaten houden. Het is in elk geval niet de missie van een lichtwezen om hier gewoon eerlijk en zo veel mogelijk zichzelf te zijn.

Zo kan zowel het licht als het duister ondoorzichtige agenda’s hebben.

Het lezen van gedachtevormen

Chiappalone heeft eind jaren negentig nieuwsbrieven uitgegeven. Die schreef hij voornamelijk zelf; af en toe stond er ook een artikel van Amitakh in. Hadden de lezers van die boodschappen kunnen vermoeden, dat een duister wezen bezig was een corrupt gemaakte lichtboodschap te verspreiden? Daar waren wel aanwijzingen voor, al moet je voorzichtig blijven met het trekken van conclusies. Je moet vaardig zijn in het lezen van gedachtevormen, die zwaar corrupt kunnen zijn.

Hier volgt eerst een voorbeeld van een boodschap van Chiappalone die inhoudelijk inderdaad licht is, uit de periode dat hij nog met Amitakh getrouwd was.

Chiappalone over liegende duisterlingen

Leef in het licht als je nog een keus hebt.
Het Duister heeft geen toekomst.

Duisterlingen liegen altijd. Als je het vermoeden hebt dat iemand duister is of totaal geprogrammeerd, vervuild en geïndoctrineerd door duistere essentie, kan je maar beter geen enkel woord vertrouwen dat hij zegt. .

Een van de meest kwaadaardige en effectieve mechanismen die het duister heeft gebruikt in deze tijd is het pseudo-Christendom, dat gebaseerd zou zijn op het werk van Jezus. De duisteren, omdat ze duister zijn, hebben dat niet in de gaten. Adviezen zoals: iemand de andere wang toekeren, houden van je vijanden, wees goed voor hen die jou haten, vergeef onder alle omstandigheden, lijd in stilte zonder iets terug te doen want jouw beloning krijg je in de hemel .. al dit soort adviezen verzwakken lichtwezens die willen strijden tegen het kwaad.

Velen die jaren bezig zijn geweest met het helen van de planeet, beweren nu dat de planeet niet meer gered kan worden en dat iedereen naar een hoger niveau van bewustzijn zal worden getild. Dat komt goed uit zeg! Wat komt dat goed uit! Wat een flauwekul! Wat een complete onzin! .. Men praat alsof hier niemand ooit heeft geleden, of niemand hier is benadeeld, verkracht, vermoord, beroofd van zijn energie door het Kwaad dat hier alom aanwezig is en waar de New Agers deel van uitmaken..

(N.B. Commentaar: Een aanwijzing voor Chiappalone’s duistere aard bij het geven van deze lichtboodschap zijn uitspraken zoals Duisterlingen liegen altijd. .. je kunt geen enkel woord vertrouwen.. Dit soort ongenuanceerde beweringen zijn effectieve propaganda-instrumenten die veel duisterlingen goed weten te hanteren. Nog een voorbeeld:)

Uit: Annwn Magazine & nieuwsbrief nr. 16, December 1997

Chiappalone zegt dat de slechteriken bezig zijn mensen te ontvoeren, implanteren, hybriden kweken, mensen belazeren, claimen dat het kwaad niet bestaat, etc. etc. De helden daarentegen proberen mensen wakker te schudden, zijn bezig levensvatbaar bewustzijn te evacueren – vanzelfsprekend zonder hun corrupte materiële lichamen – en verspreiden de boodschap dat deze planeet ophoudt te bestaan.

Chiappalone: ”Alleen de vuile schoften blijven achter. Ze zullen worden omgezet in oerenergie. Ik vind het een grote eer mensen te helpen ontwaken en voor te bereiden, ook al blijven idioten me aanvallen en belachelijk maken. Maar we zullen zien wie het laatst lacht.”

(N.B. Die laatste uitspraak kan een aanwijzing zijn. Is dat een lichtwezen aan het woord? Waarom zou je iemand uitschelden voor vuile schoft, of er enig genoegen in scheppen degene te zijn die het laatst lacht, als je inzicht hebt in de drama’s die zich hier hebben afgespeeld en nog steeds afspelen?
Het feit dat het duister niet corrigeerbaar is gebleken en hier zo veel geprogrammeerd en duister bewustzijn actief is, is een pijnlijke herinnering aan het falen van delen van de grote Correctie.
Het is zeker geen aanleiding om anderen voor idioot uit te maken.)

Op 16 november 1999 schreef Chiappalone: ”Wie al deze waarheden ontkent, zal het hardst worden getroffen wanneer men begrijpt hoezeer men heeft gefaald. De wanhoop die men dan ervaart, heeft men over zichzelf afgeroepen… Iedereen krijgt wat hij verdient.”

Chiappalone gaat vaak tekeer tegen de mensen die hem niet begrijpen, en verheugt zich erop dat ze hun verdiende loon zullen krijgen. Ook deze uitspraken zijn aanwijzingen voor zijn ware aard, want eigen schuld-dikke bult- en lekker-puh! gedachtevormen horen niet bij een lichtwezen.

Na zijn echtscheiding beweert Chiappalone dat het duister Amitakh in zijn klauwen heeft gekregen. Hij zegt in een soort rijmvorm dat hij zo veel van haar houdt, dat hij bereid is zijn lichtessentie op te geven om haar te redden… die prijs zou hij zelfs willen betalen om nog een moment door haar ‘hemelse gelukzaligheid’ bestraald te worden. ”Ik zou mijn recht op Licht opgeven opdat zij weer vrij kan zijn… om de Koningin weer op haar troon te zien waar ze thuishoort…”

(N.B. Hier valt Chiappalone toch echt door de mand. Deze sentimentele, lagere verwrongen gedachtevormen van eeuwige trouw, loyaliteit, koninklijkheid en zelfopoffering zouden prima thema's vormen voor de zoveelste Disney-productie, die grote indruk maakt op Anunnaki-bewustzijn en voorgeprogrammeerd slavenbewustzijn - maar niet op echt lichtbewustzijn.)

De Reddingsmissie: Arthur en Guinevere

Het Licht heeft talloze pogingen gedaan om het duister terug te laten keren naar huis. Lichtwezens hebben lang en graag willen geloven dat het mogelijk is om de aard van een parasiet te veranderen, waardoor zijn duistere essentie weer naar licht omgezet (getransmuteerd) kan worden. Dit thema zal veel wezens aanspreken, en er zijn dan ook vele variaties op dit thema verschenen – afkomstig uit zowel lichte als duistere kringen.

In 2008 kwam Amitakh naar buiten met haar eigen versie van het verhaal van Koning Arthur en Koningin Guinevere. Ze zegt dat Koning Arthur een duister wezen is, die tijdens die incarnatie werd omgeven door lichtwezens (Guinevere, Merlijn, Lancelot en anderen) die zonder succes geprobeerd hebben hem over te halen terug te keren naar het licht.

Twintig jaar eerder, in 1988, was een boek verschenen van Dr. Joseph S. Chiappalone en Mevr. Amitakh Chiappalone over hetzelfde thema, met de titel:

De Wraak van Camelot
De terugkeer van Koning Arthur en Koningin Guinevere

Hier volgt een weergave van enkele passages uit dit boek, onder andere uit het hoofdstuk waarin de “Hemelse Hoogste Raad” een beslissing neemt binnen het kader van de Reddingsmissie. Dit schrijven is vergeven van de corrupte duistere gedachtevormen, die in het commentaar tussendoor worden besproken.

Geen enkel feit uit dit verhaal is verzonnen. Geen enkel deel van het plan voor Wraak van Koning Arthur en Koningin Guinevere voor hen die Camelot hebben vernietigd, is veranderd.

(N.B. De gedachtevorm van wraak is een corrupte, demonische gedachtevorm. Lichtwezens hebben moeite te begrijpen wat parasieten en verwrongen wezens bezielt, die zich graag in dit soort energie kleden en zich erdoor laten sturen. Wie de gedachtevorm van wraak koestert, opent daarmee poorten naar lagere astrale werelden en nodigt demonisch bezoek uit.)

Het verhaal van Camelot is geen sprookje, al wordt het door veel mensen wel zo opgevat. Het is het verhaal van de zoveelste poging van Goddelijke Creativiteit om de afwijkingen in dit werkelijkheidsgebied te corrigeren; deze poging liep helemaal verkeerd af.

Camelot en zijn ware geest van Vrede, Rechtvaardigheid, Harmonie, Volbrenging en Broederlijke Liefde leeft voort in de harten van iedereen die verlangt naar datgene wat Ware Goddelijke Goedheid vermag. Daarom zijn de verhalen van Arthur en Guinevere onsterfelijk, en hebben de harten ingenomen van hen die gedachten koesteren over pure Liefde, Vrede en Harmonie.

Het duister heeft zich, koste wat het kost, ingespannen om te voorkomen dat men zou doorzien hoe hun kwaadaardigheid lichtwezens keer op keer verstikt – wezens die uit een Goddelijke Bron afkomstig zijn. Ze hebben ontelbare onwaarheden verteld over Arthur en zijn koningin om zichzelf en anderen te misleiden.

Vanuit spiritueel, mystiek, metafysisch en ontologisch oogpunt zou het geen zin hebben dit ongelooflijk pijnlijke en tragische drama dat zich in Camelot heeft voltrokken, opnieuw te vertellen – ware het niet dat men moet begrijpen dat dit de laatste poging is geweest van het Licht om deze planeet door transformatie te redden. Het zou zinloos zijn dit verhaal opnieuw te vertellen als het niet zou leiden tot de definitieve straf van duistere Essenties en energieën die zoveel pijn, vernedering en emotionele uitbuiting hebben veroorzaakt, evenals fysieke dood en spirituele moordaanslagen.

(N.B. Het duister heeft hier onnoemelijk lijden veroorzaakt, maar het doel van het licht is altijd Correctie geweest. Gedachtevormen van straf en wraak passen op natuurlijke wijze in de hiërarchie van het duister, maar bestaan niet in het Licht.)

Het verhaal gaat over de oeroude strijd tussen Goed en Kwaad om het beheer van deze planeet en deze dimensie.

(N.B. Neen! Het is NIET het doel van het licht om deze planeet en dimensie te gaan beheren, maar om de materie op te heffen. Duistere groeperingen willen deze Virtuele Werkelijkheid beheren en vechten hier onderling om.)

Het gevecht is nu verplaatst naar het toneel van deze tijd, waar het bewustzijn van de hoofdrolspelers uit Camelot met hun betreffende essenties (zowel Licht als Duister) opnieuw zijn geïncarneerd. Zij zijn betrokken bij dit laatste gevecht dat zonder twijfel binnen deze generatie zal worden beslecht.

Het zal de triomfantelijke overwinning betekenen van het Goddelijke, vertegenwoordigd in Camelot door Koning Arthur en zijn Koningin Guinevere, door Merlijn, Lancelot en anderen; zij verslaan het Kwaad, de manipulatoren, tirannen, vertegenwoordigd door Morgana en Mordred, Fergie enz., die zullen worden verpletterd, gestraft, en dan voor eeuwig getransmuteerd.

(N.B. Ook de gedachtevormen van ‘triomf’ en genoegen scheppen in het verpletteren van een vijand zijn duister. Als er een einde komt aan het lijden in de materie zal dat opluchting geven, maar er zijn zo veel slachtoffers te betreuren en er is zo veel mededogen voor het duister zelf, dat een lichtwezen zich niet zal verkneuteren over het volbrengen van deze missie.)

In essentie zijn Arthur, Guinevere, Merlijn en Lancelot verwant aan grote spirituele leiders zoals Rama, Krishna, Moses, Isis, Osiris, Horus, Zeus, Zoroaster, Bieddha, Jezus, Mohammed, etc.

Daar zijn Amitakh en vele anderen het bepaald niet mee eens; zie de lijst hierboven. Chiappalone noemt verschillende Anunnaki-groepen.

De ‘Hemelse Hoge Raad’

Hoofdstuk 4 uit het boek De Wraak van Camelot beschrijft hoe ander bewustzijn buiten de aarde zich zorgen maakte over de “vooruitgang” en het welzijn van deze planeet. Het drama in Camelot is voorafgegaan aan een vergadering van de “Eerste Raad van het Licht” voor dit deel van de schepping.

(N.B. ”Vooruitgang” plaatst het verhaal binnen het kader van evolutie en ontwikkeling. Door belang te hechten aan wat een “Raad van Licht” beslist over de aarde, wordt slim gesuggereerd dat alleen de aarde corrupt is of problemen heeft, en niet de hele kosmos en alle materie.)

De Raad wilde een zoveelste poging ondernemen om de gevangen lichtwezens op aarde te bevrijden en de duistere wezens over te halen terug te keren naar het licht.

De verantwoordelijke gezagvoerder, die de macht had om de beslissing van de hele raad ongedaan te maken, had daar aanvankelijk rustig bezwaar tegen gemaakt. Waren er immers niet al zo veel van dergelijke pogingen gedaan? En hadden de duisterlingen elke poging niet gefrustreerd met hun doortraptheid en kwaadwillendheid? En waren lichtwezens niet zo sterk benadeeld in deze wereld van vuil, dat het bijna onmogelijk was om iemand met duistere essentie aan te raken met liefde, vrede en harmonie? Deze gezagvoerder had gezegd:

“Neen. Niet nog een poging. Ze zijn het niet waard. Laten we deze ellendige planeet vernietigen, helemaal. Laten we hen redden die ons trouw zijn gebleven, en alle anderen vernietigen die schuldig zijn aan verraad, insubordinatie en ordeverstoring, en die schuldig zijn aan het verwerpen van het Licht!”

(N.B. Welk lichtwezen zou iemand willen vernietigen wegens insubordinatie (gezagsondermijning) of ordeverstoring? Lichtwezens hebben met vallen en opstaan moeten doorwerken om het duister en hun motieven te begrijpen. Duistere collectieven zijn afhankelijk van trouw en loyaliteit aan meerderen en daar wordt die eigenschap zeer gewaardeerd. Lichtwezens zijn aspecten van een echte lichtbron en proberen zichzelf tot uitdrukking te brengen en hun missie te herinneren – vaak tegen de klippen op – maar doen dat niet om gewaardeerd of beloond te worden, of uit angst voor straf. Niet alleen wraak en straf, maar ook de gedachtevormen van complimenteren, belonen en de hemel in prijzen zijn zeer duister.

De volgende teksten zijn zwaar doorweven met duistere gedachtevormen:)

Een lid van de raad opende zijn pleidooi voor de aarde: Mijn Heer, U heeft ongetwijfeld gelijk. Maar geef ons alstublieft nog een laatste kans om Rechtvaardigheid, Liefde en Licht te brengen naar deze kleine planeet. We zijn het met U eens dat het een kleine, onbetekenende planeet is, vergeleken bij het enorme Rijk waarover u heerst. Maar er zitten daar velen gevangen die veel tijd en moeite hebben gewijd aan het levensvatbaar houden van de planeet, in de hoop dat het ooit een lid kan worden van de “Broederschap van het Licht.” De hoogste Gezagvoerder zou een laatste poging toestaan, maar als die faalde zou de planeet worden vernietigd.

En zo kwam het dat het bewustzijn dat zich zou manifesteren als Arthur, Guinevere, Merlijn en anderen, door de Raad werd benaderd.
Ze waren op de hoogte van de risico’s.
Ze waren op de hoogte van de gevaren.
Ze waren op de hoogte van de moeilijkheden die hen te wachten stond als ze eenmaal waren geïncarneerd.
Ze wisten dat hun bewustzijn gefilterd zou worden.
En ze wisten dat ze de duistere wezens die de planeet en dimensie in handen hadden, tegenover zich zouden vinden.
Ook wisten ze dat hun bewustzijn in een fysiek lichaam niet zo helder zou zijn.

Dat alles wisten ze. Maar ze wisten ook dat dit de laatste reddingspoging zou zijn waarbij de methode van overreding zou worden toegepast. Ze vonden troost in de gedachte dat als deze methode zou falen en ze moesten terugkeren, zoals ze vermoedden, ze dan vrij zouden zijn om de methode van totale vernietiging toe te passen – en op die manier wraak te nemen, de hele dimensie schoon te vegen, na evacuatie van de trouwe lichtwezens.

Niemand van de duistere wezens heeft berouw getoond.
Niemand zal zijn straf ontlopen.

Commentaar

Het duister suggereert dat gevallen lichtwezens zelf verantwoordelijk zijn voor hun val en speelt zo in op schuldgevoel. Duistere wezens zouden ook zelf verantwoordelijk zijn voor hun verwrongen toestand. Dat benadrukt de New Age beweging graag: er zouden geen slachtoffers bestaan, alleen harde lessen die geleerd moeten worden. Dit zijn hele duistere en verwarrende teksten. Net zoals De Wraak van Camelot een hele verwarrende boodschap bevat: een bewerkte lichtboodschap, gekleed in demonische vibraties.

Er zijn lichtwezens gesneuveld omdat ze niet voorbereid waren op de aard van het duister. Omdat ze zich niet konden indenken waarom iemand lage gedachtevormen als wraak, straf of trouw aan een duister heer zou koesteren. Omdat ze al die lage gedachtevormen gewoonweg niet konden herkennen! Er is veel onderzoek voor nodig geweest om de aard van het duister te leren begrijpen, en er zijn veel pogingen ondernomen voor het licht moest erkennen dat transmutatie niet mogelijk is. Maar dat inzicht heeft het Licht nooit gelukkig gemaakt, omdat het terug laten keren naar huis van iedereen toch de beste optie zou zijn geweest, als die had bestaan.

In haar latere artikelen geeft Amitakh aan dat het duister zichzelf zo heeft verstrikt in zijn eigen afgezonderde wereld, dat hij deels in zijn eigen illusies is gaan geloven. Zijn wanen zijn nu zijn leefwereld en waarheid geworden.

De vernietiging van de materie noemt Amitakh een daad van mededogen, omdat dan niet alleen voor gevallen lichtwezens, maar ook voor het duister en zijn hulpjes het lijden ophoudt. En dat is iets heel anders dan triomfantelijk een verslagen tegenstander vertrappen, omdat hij zijn verdiende loon krijgt.


Vwo eindexamen: De ontvoering van ons gezond verstand

Home